กุ้ยหลิน สวรรค์บนดิน เมืองในภาพวาด
ตอนที่ 18 ไข่มุกน้ำจืด

(1) (2) (3) (4) (5) (6)  (7) (8) (9) (10) (11) (12)

เราเดินทางผ่านเส้นทางสวยๆ บางช่วงก็เป็นเส้นทางเดิม ผมถ่ายข้างทางจากรถที่นำทัวร์ (1-12) มองไปทางไหนก็เจอภูเขา ยังเจอคนงานคนเดิมเมื่อวาน ที่ยังคงมองเราว่า ถ่ายพวกเขาทำไม (7) เรากลับมายังจุดที่วันแรกเรารับประทานอาหารมื้อแรกในกุ้ยหลิน(13) กลางวันเลยถ่ายรูปได้ชัดเจน แล้วเดินมาด้านข้าง เป็นทริปบังคับอีกร้านของรัฐบาล คือร้านขายไข่มุกเลี้ยง (14) เป็นไข่มุกน้ำจืดเลี้ยงในกุ้ยหลิน เราเข้าไปรับฟังการบรรยายโดยสาวจีนที่พูดไทยรู้เรื่อง เริ่มโดยถือหอยมุกมาตัวหนึ่ง (15) นี่เป็นหอยอายุประมาณ 3 ปี ให้ทุกคนทายว่า จะมีมุกกี่เม็ด ก็ทายกันไปหลายหลากคำตอบ เธอก็ผ่าให้ดู(16) มีเพื่อนเรากรี๊ดขึ้น ตายแล้ว น้องฆ่ามันเลยเหรอ น้องด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า หอยมุกได้ส่งมอบสิ่งที่เป็นเกียรติที่สุดในชีวิตให้แก่โลกใบนี้แล้ว ชีวิตเธอควรค่าแก่การสรรเสริญ เธอคงถูกสอนให้มองต่างมุมได้อย่างดี และรีบหันความสนใจด้วยการชี้ให้ดูมุก และรีดออกมานับ 14 เม็ด (17) น้องนำเม็ดไปล้างด้วยน้ำ ที่ข้างโต๊ะ ให้ทุกคนดู แ คนตอบสูงสุด 12 เม็ดเลยได้ไปทั้งหมด (18) ละบอกว่า เนื้อจะถูกส่งไปเป็นขายอาหารสัตว์ (19) ไข่มุกที่ได้ ถ้าเล็กขนาดนี้ ยังทำอัญมณีไม่ได้  ทางบริษัทจะนำไปบดเป็นผงไข่มุก ทำเป็น ครีมใข่มุก (20) จำหน่ายต่อไป แล้วก็บรรยายสรรพคุณ ครีมไข่มุก ผงไข่มุก คล้ายครีมหน้าเด้ง แก้สิวแก้ฟ้า แก้ย่น ประมาณนั้น

เ(13) (14) (15) (16) (17)(18) (19) (20)

จากนั้นก็เชิญเข้าร้าน ชม ซื้อ ต่อรอง ที่นี่มี 3 กลุ่มใหญ่ๆ คือมุกที่ทำเป็นเครื่องประดับ (21-23) กว่าจะโตขนาดนี้(22) ใช้เวลากว่า 30 ปี ไข่มุกน้ำจืด จะต่างจากน้ำเค็มที่ส่วนมากจะรี หรือแบน ต้องมีการขัดให้กลม ซื่งต้องใช้ฝีมือสูง เสี่ยงต่อการแตก แต่ส่วนหนึ่งก็ชอบแบบไม่ขัดกลม พวกเราก็เลือกซื้อกัน (24-25) เป็นของที่ระลึก พวก สร้อยจี้มุก ต่างหูประดับมุก ราคาเริ่มต้นที่ 15 หยวน สำหรับ 100 ชิ้นขึ้นไป มันถึงอยู่แล้ว (โหว) เราซื้อกันกลายร้อยชิ้นมาก ด้วยคิดว่าเป็นของแท้ รัฐบางเป็นประกัน ราคาพอซื้อได้ แต่เพื่อนที่กลับมาพบว่ามีมุกที่ลอกด้วย จี้มุกที่ซื้อมาลอกเป็นแผ่น นี่ขนาดของรัฐบาลแล้วนะ ซื้อมา 5 ชิ้น พบว่าลอก 2 ชิ้น เลยไม่กล้าแจกเลย ผมก็ซื้อมาเป็นของฝากเป็นต่างหูมุกสีดำให้พี่สาว แต่ไม่พบว่ามีอะไรผิดปกติ ของที่ราคาสูง มักเรียงกันในตู้อย่างนี้ (26-27) กลุ่มที่ 2 เป็นหยก เริ่มที่ปี่เซียะ ตัวขนาดประมาณ 50 ซม. ไม่ได้ดูราคา มีหยกเนื้อดีอยู่ในตู้กระจก หยกสลักห้อยคอ (28-30) และที่นิยมไม่แพ้มุกคือครีมไข่มุก (31-32) เป็นเจลใส สลับกับครีมที่ทำเป็นก้อนๆ เท่ามุกในเนื้อเจล ใช้ทาหน้า ประมาณว่าเป็นครีมที่ทำให้อ่อนเยาว์ ราคาขายส่งเริ่มที่ 1 โหล ซี่งบางคนซื้อคนละมากกว่านี้

 (21) (22) (23)(24) (25)(26) (27) (28)(29) (30)  (31) (32)

ผมก็รอจนเบื่อ เลยไปทานน้ำชา พวกเราเลือกกันจนเลยเวลาอาหารไปเป็นชั่วโมงแล้ว ชาที่นี่ฟรี ผมเลยชงกาหนึ่ง เชิญเพื่อนๆ มานั่งดื่ม ที่ชงกาเดียวเพราะชามีแค่ช้อนชากว่า กาเล็กๆ แบ่งจอกลสัก 15 ซีซี (1 ช้อนแกง) หอมดี พี่ดวงพรเลยเป็นนางแบบให้จุดพักผ่อนของร้านมุก หลายคนออกมาแล้ว (34-36) นี่เป็นภาพหน้าร้าน ระหว่างรอขึ้นรถเจอเบญจมาสสีชมพูเหลือง สวยๆ (37-39) แล้วก็รีบขึ้นรถ เพื่อรับฮีตเตอร์อุ่นๆ ดีกว่า บัสโน้น เอาของซื้อมาอวดกันดู (40-41) ว่าแต่นะ ดูเหมือนไม่ใช่ไข่มุก ของกินรึเปล่าน้อ แอนนา โถๆๆ บาปกรรม ปล่อยให้น้องเขาหิว ไปกินข้าวกันดีกว่าท่าน เลยเวลามาชั่วโมงกว่าแร้วววว...

 (33)   (34) (35) (36) (37) (38) (39) (40) (41)

<หน้าก่อน|หน้าแรก|หน้าต่อไป >
ต้องการข้ามไปหน้าอื่น คลิกเลือกหน้า ที่สารบัญ ซ้ายมือ หรือที่หน้าแรก