กุ้ยหลิน สวรรค์บนดิน เมืองในภาพวาด
ตอนที่ 4 หนีห่าวกุ้ยหลิน

สวัสดีกุ้ยหลิน ที่นี่ใช้ภาษาจีนกลาง สวัสดีเขาใช้คำว่า หนีห่าว และบางคนใช้ภาษากวางตุ้งด้วย ใช้คำว่า โจ๋วสั่น จะสั่น จะเห่า ก็ตามสะดวก มาถึงกุ้ยหลินแล้ว อากาศในท่าอากาศยาน เย็นจนหลายท่านเริ่มเดินแบบ(1) เอ๊ยไม่ใช่ เริ่มหาเสื้อกันหนาว เพราะอาจจะเตรียมยากบนเครื่อง มาที่นี่เราผ่านงวงช้าง คือทางเดินจากเครื่องบืนเข้าอาคารเลย แต่ก็สัมผัสกับความเย็นฉ่ำทันทีที่ออกจากเครื่อง ผ่านการตรวจพาสปอร์ดแล้ว ก็มาเก็กท่าถ่ายรูป (2) บางคนก็เก๊กเด็ก (3) ผมสงสัยว่าทำไมคุณมลจึงทำเก็กหน้าเด็กได้ขนาดนี้ เรามารับสัมภาระที่สายพาน 2 (4) ที่เขียนไว้ว่า เรือบินจากบางกอก (แปลเป็นภาษาโบราณไปรึเปล่า) รอจนสงสัย(บ่นดังๆ) ว่า ต้องหาใบไม้นุ่งรึเปล่า (5-7) นานเกินไปหน่อย แต่ก็ได้จนครบ

(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7)

ระหว่างรอเพื่อนๆ ที่สงสัยว่าสัมภาระขึ้นเครื่องมาด้วยหรือเปล่า มาถ่ายรูปกันก่อน(8-15) สีสันสดใสของธงทิว อากาศเย็นสดชื่น สดชื่นมาก สดชื่นเกินไป จริงๆ แล้ว วุ้ย! ว๊าว!  หนาวจริงๆ ครับท่าน ใครก็ไม่รุ้ เปิดประตู ลมหวิวเข้ามา สะท้านไปทั้งตัว พอไกด์บอกว่าครบแล้ว กรุณาขึ้นรถ ก็วิ่งกันเลย

(8) (9) (10) (11) (12) (13) (14) (15)

<หน้าก่อน|หน้าแรก|หน้าต่อไป>
ต้องการข้ามไปหน้าอื่น คลิกเลือกหน้า ที่สารบัญ ซ้ายมือ