กุ้ยหลิน สวรรค์บนดิน เมืองในภาพวาด
ตอนที่ 15 สำนักงานบำบัดน้ำเสีย

 หนีห่าว อรุณสวัสดิ์ วันที่ 3 แล้ว เป็นวันจันทร์ วันนี้เราต้องย้ายสัมภาระขึ้นรถเพื่อไปพักที่อำเภอ หยางชั่ว มีคำกล่าวว่า กุ้ยหลิน มีทิวทัศน์สวยที่สุดในจีน และหยางชั่ว สวยที่สุดในกุ้ยหลิน ฟังแล้วน่าตื่นเต้นมาก เราถูกปลุกตามเวลามาตรฐานการนำเที่ยวโดยไกด์ คือ 6-7-8 หมายถึงปลุกโดยโรงแรมผ่านทางโทรศัพท์ (Morning Call) เวลา 6.00 น. ให้เข้าห้องน้ำคนละครึ่งชั่วโมงสบายๆ เพราะพักห้องละ 2 คน เวลา 7.00 น. เริ่มรับประทานอาหาร สบายๆ 1 ชั่วโมงแล้วขึ้นรถ เวลา 8.00 น. ล้อรถหมุนออกจากที่พัก วันนี้ก็เช่นกัน โรงแรมมีบริการขนสัมภาระขี้นรถให้ โดยวางสัมภาระหน้าห้องเวลา 7.00 น. แล้วก่อนขึ้นรถ 10 นาที ให้เช็คความเรียบร้อยก่อนที่ล๊อบบี้ ส่วนคนไม่ต้องการใช้บริการ ก็ขนไปยังจุดเช็คสัมภาระได้เองก่อน 10 นาทีจะแปดโมงเช้า ผมลากไปกันเอง หลังอาหารเช้า (1) ที่โรงแรม รสชาติเหมือนเดิม แต่เริ่มชอบแล้ว มันต้ม เผือกต้มที่นี่อร่อยดีพอใช้ได้ อาหารก็ จืดๆ ดี (น้าน...) ผมลงมาเก็บภาพหน้าโรงแรม (2) ที่มองไปเห็นภูเขาสูง ข้างบนเป็นสิ่งก่อสร้างคล้ายปราสาทอยู่ ต่อมาเป็นถนนทางซ้ายมือของหน้าโรงแรม (3) นี่เป็นเวลา เกือบ 8 นาฬิกาแล้ว มีรถราแค่นี้ น่าจะเป็นชั่วโมงเร่งด่วน ต่อมารูปอาคารสูงหน้าโรงแรม (4-6) มีเสาส่งทีวีด้วย อาจจะเป็นพวกสถานีโทรทัศน์ แล้วรูปถนนทางขวามือหน้าโรงแรม(7) เพื่อนๆ เริ่มลงมารับลมหนาวแล้ว เราถ่ายรูปกันสนุกสนาน ส่วยคนรถและโรงแรมทะยอยลำเลียงกระเป๋าขึ้น เราเข้าไปช่วยขน ทำให้ไก้ด์บอกซาบซึ้งจนนอนไม่หลับน้ำตาไหล ทำทัวร์มาหลายปี ไม่เคยมีลูกทัวร์มาช่วยเลย (หัวหน้าไกด์ คุณหนุ่ย พูดในวันสุดท้ายทริปบนรถ)

(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11) (12) 

แล้วก็ภาพธรรมดาๆ ของแม่ค้าขายหมั่นโถ ซาลาเปา น้ำเต้าหู้ร้อนๆ ข้างโรงแรม (13) ที่ผมชอบมอง ตั้งแต่เมื่อวาน แต่ถ่ายรูปแล้วมัวๆ ขอแก้ตัวใหม่ ผมว่าดูน่าเก็บไว้ดี เป็นภาพธรรมดาๆ ดี ภาพคนเดินไปทำงาน (14) มองเข้าไปในสายตาที่ไม่มีความกระตือรือร้น นิ่ง เหงา ไร้รอยยิ้ม ผมคิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ แล้วก็ร้านค้าที่เปิดแต่เช้า (15) รถออกจากโรงแรมหลัง 8 นาฬิกาเล็กน้อย ผมพยายามถ่ายรูปข้างทางเพื่อนำบรรยากาศในเมืองมาฝากท่านผู้อ่าน แต่แสงน้อย รถขับไว และไอน้ำที่เกาะกระจกรถอยู่ ทำให้ส่วนใหญ่พร่ามัว เลือกมาไม่กี่รูปก็แล้วกัน มีอาคารเอนกประสงค์ของเมือง(16-17) คล้ายศาลาประชาคมที่ออกแบบจากแรงบันดาลใจของนกบิน (มองออกไหม) ปีกสองข้างที่ทะยานบินอยู่บนฟ้ามาเป็นรูปหลังคา มีอุโมงค์ทางลอก (18) บริเวณบางสี่แยกด้วย

(13) (14) (15) (16) (17) (18)

ราว 9.00 น. เราเริ่มมาถึงโรงงานบำบัดน้ำเสีย Guilinshi Wu Shui Shu Li Chang ชื่อยาวดี แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่เขียนว่า Lijiang บางทีจะเป็นคำเฉพาะ(13) หนาวมาก เรารีบเข้าห้องน้ำกันก่อน ยางคนก็ทยอยเข้าห้องประชุม ส่วนน้าณพ สำรวจฮวงจุ้ยก่อน (20) หน้าอาคารสำนักงาน เราเข้าไปรอในห้องประชุมสักครู่ ท่านผู้อำนวยการ ผู้หญิง เสื้อกันหนาวสีแดง ที่ยืนหัวโต๊ะ ให้เกียรติมาบรรยาย (21) และคุณวัลลพ (คุณหมา - ไกด์ท้องถิ่น คนจีน ผู้ชายที่ยืนหัวโต๊ะ) เป็นผู้แปลเป็นภาษาไทย เรารับฟังการบรรยายสรุป (22-27) ในตัวจังหวัดกุ้ยหลิน มีโรงงานบำบัดน้ำเสียอยู่ 6 โรง ใช้งานได้ 4 แห่ง(อ้าว?) ที่นี่ใหม่ที่สุด ใช้เทคโนโลยีล่าสุด(28-30) ประกอบด้วยการกรองตะกอนหยาบ(ขยะ นำไปทิ้งขยะ) กรองละเอียด (กรองทราย ดิน นำไปเป็นอิฐก่อสร้าง) ผ่านการบำบัดโดยเชื้อจุลินทรีย์ในระบบใช้ออกซิเจนปั๊มจากด้านล่างเหมือนอ่างเลี้ยงปลา ปล่อยให้ใส แล้วนำไปกวนตะกอน แยกตะกอนไปทำปุ๋ยอินทรีย์ขาย โดยมีบริษัทรับซิ้อทุกขั้นตอน แล้วใช้แสงยูวีฆ่าเชื้อเป็นอันดับสุดท้าย จากนั้นปล่อยลงแม่น้ำผ่านเขางวงช้างลงแม่น้ำหลีเจียง

 (19) (20) (21) (22) (23) (24) (25) (26) (27) (28) (29) (30)

บรรยายไปบรรยายมา คุณหมาก็งง มีศัพท์เทคนิคมาก ไม่เคยได้ยิน และท่านผู้อำนวยการก็พูดอังกฤษไม่ได้ คุณหนุ่ย คงทนไม่ได้ลงมาช่วยถามช่วยแปล (31-36) พวกเราที่เข้าใจก่อน และที่อยู่ในงานบำบัดน้ำเสียอยู่แล้ว ก็ช่วยกันอธิบายกันใหญ่ (37-38) ส่วนผมก็ต้องอธิบายคนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มที่ทำงานบำบัดน้ำเสียฟัง (39) กลุ่มที่เหลือก็ช่วยกันจด ช่วยกันถาม (40-43) รอเวลาที่กลุ่ม 2 ไปดูระบบบำบัดภายนอก กลับเข้ามา ทางผู้อำนวยการ ก็ตอบคำถามอย่างเต็มที่ และยังให้ดูรายงานผลการตรวจประเมินผลทางห้องปฏิบัติการที่ตรวจตลอดทุกวันอีกด้วย (44) ได้เวลาก็ออกมารอด้านนอก มีโมเดลผังโรงงานเลยเอามาให้ดูกัน (45-46) มีเวลาเล็กน้อยก็เข้าห้องน้ำ ก็ตกใจ ถูกเพื่อนผู้หญิงดุ ว่าไปเข้าห้องโน้นสิ  นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะ ดูเอาเถอะท่านผู้อ่าน ห้องน้ำผู้หญิงที่ไหนจะมีโถฉี่แบบนี้ (47) แนะ ยังจะเถียงอีก โอ๊ยคนเราเวลาปวดฉี่นี่เป็นไปด้าย ไม่ดูเลย หุหุ..ส่วนรูปนี้ (48) เป็นสติ๊กเกอร์น่ารักดี สังเกตโลโก้ คล้ายกรมน้ำเราเลย ใครอ่านออก แปลให้หน่อยดิ

 (31) (32) (33) (34) (35)(36) (37) (38) (39) (40) (41) (42) (43) (44) (45) (46) (47) (48)

<หน้าก่อน|หน้าแรก|หน้าต่อไป >
ต้องการข้ามไปหน้าอื่น คลิกเลือกหน้า ที่สารบัญ ซ้ายมือ หรือที่หน้าแรก