สิงคโปร์น่าทึ่ง
โดย
ไตรรงค์.เน็ต
ตอนที่ 4 Light & Sound ชมแสงสีเสียงริมอ่าวมาริน่า
เราเดินจาก การ์เด้นบายเดอะเบย์ ดูตามแผนที่ (M) ไปมาริน่าเบย์แซนด์ ประมาณ ครึ่งกิโลเมตร+ จากซุปเปอร์ทรี ข้ามสะพาน แล้วขึ้นบันไดเลื่อนกลางสวน เดินไปทางอาคารสูงของมาริน่าเบย์แซนด์ (1) ผ่านภายในอาคารมาเลยครับ (2) ส่วนโรงแรมโอ่โถงกว้างขวางมาก ให้ชมแค่นี้นะครับ ใครมีเวลาลองแวดชม สวยดีครับ ผ่านออกมา ลองแหงนดู (3) สูง มากๆ บนสุดเป็นสวน และสระว่ายน้ำ มีค่าเข้าชมโดยไม่ต้องพักก็ได้ ติดต่อเคาเตอร์ได้ครับ ผ่านถนนออกมาตามสะพานข้าม (4) ทางลาดขึ้นหลายคนจะบ่น ล้า อาจเพราะเดินมาทั้งวัน เจอทางลาดขึ้นอีก หันหลังไปจะเห็นว่าเราอยู่ข้างล่างตึก(5) เราจะเดินผ่านไปทางด้านบนของอาคารที่เป็นหลังคา (6) ส่วนฟากอาคารชอปปิ้ง เดินเข้าประตูลงไปเลยครับ มีบันไดเลื่อน 2 ช่วง (แต่สูงประมาณ 4-5 ชั้น) แถวนี้มีร้านค้าแบรนด์เนม มากมาย (7-8)
(M) (1) (2) (3) (4) (5)(6) (7) (8)
เริ่มค่ำแล้ว มีผู้คนมาจองที่นั่ง เราหาที่นั่งริมอ่าวกันได้ที่นี่ มีภาพพาโนร่าม่ามาให้ดู (9-11) มองไปเห็นเกาะสิงคโปร์กับตึกรามใหญ่สูงเสียดฟ้า ส่วนที่เรายืนถ่ายรูปนี้เป็นส่วนถมทะเลขึ้นมาใหม่เพื่อกักเก็บน้ำ คล้ายเขื่อน ทำให้มีผลพลอยได้คือสวนและที่ดินทางธุรกิจเพิ่มเติม
อาคารพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์รูปร่างแปลกตา (12)กับบรรยากาศตอนเย็นๆ สวยมาก แต่ยังไม่มีการแสดง เราจึงหาของกินกันก่อนดีกว่า
เข้าไปในอาคาร(15-16) เลี้ยวซ้ายสุดอาคารเป็นศูนย์อาหาร เราพักทานอาหารกัน อาหารที่นี่ ราคาถูกกว่าในห้าง โดยเฉพาะน้ำถูกกว่า ผมกินอาหารอินโดนีเซีย ปรุงคล้ายอาหารจีน แต่มีเครื่องเทศคล้ายอาหารอินเดีย รสชาติจัดกว่าอาหารจีน แต่ไมมากเท่าอินเดีย ผมซื้อโค้กกระป๋อง พร้อมน้ำแข็ง (เขานิยมกันอย่างนั้น เพราะจัดเป็นชุดไว้ ราคาประมาณ 35 บาท - 1.1 S$ ซึ่งถูกกว่าในห้าง ราว 10 บาท -1.5 S$ ส่วนอาหารเย็น ก็ประมาณ 150 บาท -6 S$) บางคนอาจ ไม่ยอมซื้อ และยอม-อด ข้าวเย็นและน้ำ เพราะรู้สึกแพงไป ผมว่าเรามีเบี้ยเลี้ยง ไม่ได้จ่างเองสักหน่อย อีกอย่าง ไม่รู้จะอดไปทำไม ชาวบ้านแถวนี้ รวมทั้งนักท่องเที่ยวก็ซื้อเท่าๆ กัน และผมก็ดูได้อย่างสนุกเพลิดเพลินไม่หิว (17-19) เป็นเรื่องราวของนิยาย เพลง ตำนาน ซึ่ง ไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ และแสงสีก็ดูพอเพลินๆ มีการใช้เลเซอร์ การฉายภาพและวิดิโอบนม่านน้ำตก ฟองสบู่ น้ำพุเต้นระบำ ประกอบเพลง ผมบันทึกวิดิโอไว้เสียมากกว่า ตามคนส่วนใหญ่ สวยดีนะครับ มีทัวร์มาลงมากจนเราแทบไม่มีที่นั่ง เพราะมัวแต่ไปทานข้าวอยู่
หลังจากจบการแสดง เราหลงทางพักหนึ่ง เพราะคนเยอะมาก (20) และทิศทางของป้ายบอกทางชวนงงมาก เดี๋ยวหายเดี๋ยวโผล่ และมีหลายทาง ในที่สุดเราลงมาชั้นล่างเพื่อลงไปกลับทางรถไฟฟ้าใต้ติน และพบว่า คนเยอะมาก (21) รอซื้อตั๋ว ที่มีแค้ 2 ตู้ จาก 3 ตู้ที่เสียไปตู้หนึ่ง ในที่สุดเจ้าหน้าที่ก็มาพาเราไปอีกทางเดินไปสักร้อยเมตร ตู้ว่างตรงทางเข้าอีกทาง กลับทางเดิมมาขึ้นที่ถนน ออร์ชาร์ต (22) ซึ่งยังมีผู้คนมาก แต่ไม่มีใครแวะแล้ว เดินมากทั้งวัน ทั้งสนุกทั้งเพลีย วันนี้ผมขอไปแช่น้ำร้อนๆ ที่ห้องแล้วนอนก่อนนะ พรุ่งนี้เจอกันอีกครับ
<หน้าก่อน |หน้าแรก| หน้าต่อไป>
| ไตรรงค์.เน็ต | ท่องโลก | สิงคโปร์น่าทึ่ง |