กลับหน้าแรก
ฟื้นฟูที่สมุทรสงคราม
วันที่ 3 กพ.52 เช้า บ่าย

วันที่ 4 กพ.52 เช้า สาย เที่ยง บ่าย
วันที่
5 กพ.52 เช้า สาย บ่าย

วิดิทัศน์สั้น ติดตามช่วงหน้าตรงนี้


กุ้ยหลิน สวรรค์บนดิน เมืองในภาพวาด


กำลังจัดทำ ติดตามเร็วๆ นี้!

ทำเนียบรุ่น


คำคมเช้านี้

ยิ่งแดดจ้า ดอกไม้ยิ่งงดงาม
เบ่งบานสะพรั่ง
ยิ่งงานเยอะ ยิ่งยิ้มเบิกบาน
ความสำเร็จก็เบ่งบาน

ยิ่งอยู่ใต้ใบบัง ดอกไม้ยิ่งแห้งเฉา
ยิ่งพยายามทำตัวสุขสบาย
ความใฝ่ฝันยิ่งห่างไกล

ไตรรงค์ ปิมปา
คิดเอง


Refreshed at SamuthSongkram

ฟื้นฟูที่สมุทรสงคราม วันที่สาม 5 กพ.52 เช้า

สงสัยใช่ไหมล่า ว่าดึกๆ วันที่ 4 หายไปไหน ก็อยากเล่าให้ฟังนิดสนุง ว่าไม่ได้ถ่ายภาพกลางคืนเลย จะบอกเพื่อนๆ บางคนที่ไม่ได้อยู่ในคืนหิ่งห้อยสวยว่า แสนสวยมักๆ แต่ไม่สามารถถ่ายภาพ มีแต่วิดิโอให้ดูได้ มืด มืดสนิท มืดจังหุ้ ไม่สามารถถ่ายรูปได้ และยังอยู่บนเรือโคลงเคลง เราไปทานอาหารเย็นที่ห้องอาหารชาวเล เหมียนๆ เดิม ทานเสร็จก็แบ่งกลุ่มตามสมัครใจว่าใครจะดูหิ่งห้อย ก็ลงเรือ ใครจะคาราโอเกะ ก็อยู่ร้องที่นั่นเลย คนที่มีเพลงในหัวใจอย่างพี่อำนวย และอีกสัก 10 ชีวิต ก็ร้องกันต่อ เพราะติดลมบนเสียแล้ว อ้อ ไม่ใช่ว่าว หมายถึงได้ที่แล้ว ที่เหลือทั้งหมดก้อลงเรือ ออกมาล่องแม่กลองใหญ่ๆ ไม่ใช่คลอง ไก้ด์บอกว่า ตามบุญตามกรรมนะ (ซะไม่ให้กำลังใจเลย) หน้านี้ไม่ใช่หน้าหิ่งห้อย และยังแล่นเรือเสียไกลฝั่งราว 50 เมตร ชาวบ้านเขารำคาญเรือหางยาวที่ดังๆ ทำให้เขาไม่ได้นอน และยังทำคลื่นซัดฝั่งพัดพาลูกหิ่งห้อยลงน้ำลึกเป็นอาหารปลาไปเยอะ เลยกั้นไม้ออกมามากเลย ลอยไปสักยี่สิบนาที ไก้ด์ก็พยายามทำเสียงเรือเงียบๆ และมองหาหิ่งห้อยสักตัว ก็นับว่าประสบความสำเร็จ จนถึงแหลม คือที่แผ่นดินยื่นเข้าฝั่งไปในน้ำ ก็มีสองสามตัว และก็มากขึ้นๆ ตามต้นลำพู เพื่อนๆ ราวครึ่งลำ ก็ตื่นเต้นกันใหญ่ แต่บางคนไม่เห็นเพราะมีปัญหาสายตา(โถ... อิอิ อุ๊บส์) ราว 50% คือเราไปกันราว 40 คนกระมัง ขากลับเราแวะพิพิธภัณฑ์ชาวบ้าน เป็นโฮมสเตย์ด้วย และเก็บค่าดู มาแล้วนี่ ก็ขึ้นไปดูกันราว 25 คน ซึ่งคือผู้โชคดี รอบบ้านหิ่งห้อยเต็มไปหมด บางต้นขนาดกว้างสัก วา กว่าๆ มีหิ่งห้อยราว 50 ตัว ยืนยันว่าของจริงๆ เพราะมันบินไปมาหลายตัวด้วย (ขออภัยถ่ายไม่ติดเลย มันไม่โฟกัสอ่ะ) เจ้าของบ้านบอกว่า ต้นหน้าบ้าน พุ่มกว้างราวสองเมตร ช่วงกรกฎา-สิงหา มีเป็นแสนตัว (100,000+ up Oh!) ระยับเหมือนต้นคริสต์มาสที่ประดับไว้ทั้งต้นเลย แต่แค่นี้เราก็ตื่นเต้นแล้ว เพราะใครจะคิดว่าหน้าแล้งๆ อย่างนี้ จะมีหิ่งห้อยได้ ไกด์บอกว่าแถวสมุทรสงครามนี้มีนักวิจัยสำรวจพบว่ามีหิ่งห้อยราว 140 สายพันธุ์ (มันเยอะขนาดนี้เลยเหรอ) ซึ่งน่าจะเยอะที่สุดในโลก ทยอยกันฟักเป็นตัวเต็มวัยทั้งปี แต่มากสุดช่วงกรกฎา สิงหา อยู่ในน้ำ 12-14 เดือน อยู่บนดินบนต้นไม้ อาทิตย์เดียว เรากลับถึงที่พักราวสามทุ่มกว่า เรือส่งเราที่รีสอร์ทเลย และเอาหางยาวไปรับนักร้องคาราโอเกะ สาวๆ จับกลุ่มคุยกันจนดึกพร้อมอุปกรณ์การคุย ส่วนกลุ่มหนุ่มๆ อย่างผม ก็ยึดริมสระว่ายน้ำ หวังว่าจะมีสาวๆ ลงมารีแล็กซ์ ไม่ยักกะมี ก็มีอุปกรณ์การคุยเหมือนกัน ผมบริจาคน้ำเปล่า และท่านประธาน บริจาคกับแกล้ม อ้าว ไม่ดีๆ อย่าบอกว่ากับแกล้ม งั้นบอกว่ากับข้าวแล้วกัลล์ ส่วนผู้จัดใจดีมอบขนมประเภทสแน็คให้ ทุกคนก็ทยอยหมดแรงและกลับกันหมดตอนเที่ยงคืน

เช้าๆ เลยแล้วกันนะ ตรงนี้เป็นบ้านพักของพวกเรา ทุกคนพักแบบนี้หมดเพราะฟากโรงแรมเต็มก่อนแล้ว บ้านแต่ละหลังมีห้องนอนห้องหนึ่ง ห้องน้ำ และระเบียงหลังห้องนอน เช้าๆ ตื่นมาราวหกโมงอากาศดี เลยมาถ่ายรูปรอบๆ (1-8) ให้ดูก่อนสักพักผมก็มาว่ายน้ำ นัดกันหลายคน แต่ก็มาว่ายคนเดียว เหงาจัง

(1) (2) (3) (4)

(5) (6) (7) (8)

ห้องนี้เป็นบ้านที่ผมพัก(9) อยู่ติดสระว่ายน้ำตรงมุมสระ มีฝักบัวอาบน้ำกลางแจ้ง ไว้ล้างตัวก่อนลงสระ มีดอกนมแมวกำลังส่งกลิ่นหอม(10) ส่วนเพื่อนๆ ก็อยู่กันรอบๆ นี้แหละ

 (9) (10) (11) (12)

ตรงนี้เป็นลานกว้างไว้เดินเล่น (13)(14)(15) มีรูปปั้นคล้ายหินสลัก น่ารักดี มองไปเป็นอาคารสัมมนาที่เราใช้อบรมกัน(16)

(13) (14) (15) (16)

อาคารสัมมนาอยู่ริมแม่น้ำแม่กลอง บรรยากาศเช้าๆ สดใสด้วยแดดสลัวและหมอกบางๆ ชาวบ้านหาปลาผ่านมา แถวนี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยปลา กุ้งแม่น้ำ หลายหลากพันธุ์  คนที่หาปลา ตกกุ้ง บางคืนได้ถึงสองสามพันบาทก็มี  ใครอยู่แถวนี้หากตกงานจึงเป็นเรื่องแปลก หรือไม่ทำงานเท่านั้นเอง 

(17) (18) (19) (20)

น้ำขึ้น หมายถึงน้ำทะเลหนุน น้ำเค็มจะรุกเข้ามา สังเกตสวะก็ลอยทวนน้ำ หรือลอยช้าๆ

(21) (22) (23) (24)

พี่นรินทร์ (25) ก็ปลีกตัวมาถ่ายรูปเหมือนกัน พี่แกบอกว่า มาถ่ายรูปนก มีเยอะดี แต่จับมันไม่ค่อยได้ นกกินปลาเหล่านี้ น่าจะเป็นพวกนกกระสาแม่น้ำ สีขาวๆ น่ารักดี ผมก็ลองถ่ายมาให้เพื่อนๆ ดูกันมั่ง มันบินไว และยังไม่สว่างมาก หกโมงกว่า การใช้ความเร็วสูง เป็นเรื่องยากจะจับให้สนิท แล้วยังอยู่ไกล ซูมเข้ามาเห็น ก็ถ่ายไม่ทัน ผมใช้โหมดถ่ายกีฬา ทำให้ได้ความเร็วสัก 1/400 วินาที เลยได้แค่นี้ (26-34) ที่เหลือ เบรอหมด อิอิ

(25) (26) (27) (28)

(29) (30) (31) (32)

(33) (34)

รูปเรือก็ได้บรรยากาศแม่น้ำลำคลองดี บรรยากาศขมุกขมัวเพราะยังไม่ค่อยสว่าง สวยไปอีกแบบ(35-37)

(35) (36) (37)

 หิวแล้ว ไปทานข้าวกันก่อน ผมกลับมาอาบน้ำ สักเจ็ดโมงกว่าเกือบแปดโมง ก็ลงมาทานข้าว บรรยากาศในห้องอาหารก็ธรรมดา แต่ข้างนอก สดชื่นดี หลายคนก็จับกลุ่มนั่งแช่เมาส์กันจนอาจารย์เรียกเข้าห้องเรียนโน่นเลย

(38) (39) (40) (41)

(42) (43) (44)

ช่วงก่อนเรียนนะคับ ผมมีรูปดอกไม้รอบๆ มาฝาก ไปดูกันเลย

(45) (46) (47) (48)

ดอกลีลาวดีลูกศร (45-46) สีขาว มีตรงกลางเหลืองจางออกมา ใบมีปลายบานออกคล้ายลูกศร  อยู่ข้างๆ ห้องสัมมนาของเรา ใครสังเกตเห็นบ้าง? กุหลาบวาเลนไทน์ (47) อยู่ตรงทางลงแม่น้ำ หน้าอาคารสัมมนาเหมือนกัน กุหลาบนี้จะ ออกดอกและบานทั้งปี ช่อละหลายดอก และดอกดก ที่รู้จักเพราะที่คอนโดผมก็ปลูกอยู่ ตัดใส่แจกันถวายพระได้ทั้งปี ส่วนดอกนี้จะชื่อไม่ได้แล้ว (48-49) ปลูกข้างทางเดินกลับไปบ้านพัก

(49) (50) (51) (52)

ดอกอินทนิน (ตะแบกพันธุ์หนึ่ง)(50-54) ระหว่างทางเดินไปบ้านพักเช่นกันสวยมาก ช่วงนี้กำลังบาน

(53) (54) (55) (56)

ลีลาวดีสีเหลือง กำลังชุ่มน้ำค้าง(55-60) อยู่เกือบด้านหน้าของรีสอร์ท ดูสิ แม้หล่นลงพื้นก็ยังสวย ไม่แห้งเหี่ยว คงยังเช้าอยู่ ชุ่มชื้นด้วยน้ำค้างกลางหาว

(57) (58) (59) (60)

ช่อนี้ชื่อลีลาวดี พันธุ์ขาวพวง(61) น่าจะเป็นพันธุ์บ้านเราไทยๆ และนิยมปลูกมากที่สุด เพราะปลูกง่าย กลิ่นหอม ดอกทั้งปี และนำดอกร่วงมาชุบแป้งทอดจิ้มน้ำพริกได้อร่อยมากเลย ส่วนดอกนี้เป็นไม้น้ำ (62) จำชื่อไม่ได้เหมือนกัน อิอิ ขออภัย อยู่ที่หน้าชอป ห้องเล็กๆ หน้าอาคารสัมมนาเห็นไหมเอ่ย

(61) (62)

ตอนนี้ผู้จัดบอกอาจารย์มาแล้ว ไปห้องเรียนกัน ป่ะ