มหัศจรรย์อเมริกา
6 ธันวาคม 2554
ตอน ทวินพีค

(1) (2) (3) (4)

เราออกมาส่งหลวงพี่กลับไทยกัน (1-4) ที่สนามบินซานฟรานซิสโก ช่วยเป็นธุระในการเช็คอินและขนของ เนื่องจากหาที่จอดรถยาก และแพง พระอาจารย์เกษตรเจ้าอาวาสเลยขับรถวนออกไปจอดข้างนอก แล้วค่อยโทรนัดเวลาหลวงพี่เข้าไปในเกตแล้ว เรามารอกันที่นี่

(5) (6) (7) (8) (9) (10)

ตอนนี้ฟรีไทม์แล้ว กิจธุระแล้วเสร็จ พระอาจารย์เกษตร ขับรถพาชมเมืองพร้อมการบรรยายเป็นไกด์ในตัว ท่านผู้อ่านอาจรู้สึกแปลกๆ ที่พระสงฆ์ขับรถเอง ที่อเมริกาต้องมีการปรับตัวหลายอย่างมากในการดำเนินชีวิตและเผยแพร่พระศาสนา กฎหมายที่นี่ ไม่ได้เอื้อต่อทุกศาสนา การพึ่งพาตนเองให้อยู่ในประเทศได้จึงลำบากมาก การขับรถจึงกลายเป็นเรื่องที่จำเป็น เช่น ศาสนิกอยู่ห่างเมืองอยากทำบุญแต่ต้องทำงาน อาจต้องไปรับบาตรห่างไปกลับนับร้อยไมล์ (ที่นี่เขาใช้ไมล์ 1 ไมล์ = 1.609344 กิโลเมตร) เอาละ เราไปชมเมืองกันก่อน เราออกจากสนามบิน ผ่านเมือง (5-6) ไม่นานก็พบ ภูเขาที่มีเสาสัญญาณ (7) อยู่บนยอดเขากลางเมืองเรียกยอดเขาคู่แฝด (Twin Peaks) ทางขึ้นเขาสองเลนคดเคี้ยวขึ้นมา สามารถมองลงไปเห็นเมือง(8-9) มองขึ้นไปเห็น ยอดเสาสัญญาณเดิม 2 ยอด(10) บางคนก็คิดว่า นี่เป็นที่มาของคำว่าทวินพีคด้วย
(11) (12)

นี่เป้นภาพพาโนราม่ามองจากจุดชมวิวบนทวินพีค มองเห็นทั้งเมือง สวยมาก วันนี้มองไปได้สุดสายตาถึงทะเล เป็นที่น่าแปลกมาก ปกติที่นี่ อากาศเย็นอย่างนี้ บนยอกเขานี้จะถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาจนไม่เห็นเมือง พระอาจารย์ออกตัวตั้งแต่ตอนออกมาจากสนามบินแล้วว่า ส่วนใหญ่จะผิดหวังเพราะสภาพอากาศไม่ดีปกคลุมทัศนวิสัยเสมอ และผมก็เล่าคราวที่มีปีที่แล้วว่า ไกด์ก็เคยบอกอย่างนี้ แต่มันต้องชัดเจนแจ่มใสแน่นอน เพราะผมอุตส่าห์เดินทางไกลมาจากครึ่งโลก เรียกเสียงหัวเราะได้นิดหน่อย เพราะมันออกจะเกินจริงไป แต่เมื่อมาถึงยอด อากาศปลอดโปร่งขนาดนี้ พระอาจารย์ก็แปลกใจ และขอถ่ายรูปไปเยอะเลย เพราะเพิ่งเจออากาศแจ่มใสขนาดนี้ ส่วนพี่เอกบรรยายผ่านกล้องวิดิโอใหม่ที่ได้รับแจกฟรีจากแอมเวย์ในงานสัมมนาแพลตินัม เป็นวิดิโอเล็กๆ ที่ถ่ายง่าย

(13) (14) (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21)(22) (23) (24)

ชมวิวเมืองผ่านยอดเขาแฝดทวินพีคกันเลย มองจากยอดเขาภาพนี้ เห็นซานฟรานซิสโก เลยไปจนสุดขอบมหาสมุทรปาซิฟิก (13) ซูมเข้ามา เห็นดาวน์ทาวน์ (กลางเมือง) ที่ดูไม่มากมายนัก (14) ขวามือเป็นบ้านเรือน ผู้คนที่ตั้งถิ่นฐานบนเขาได้นับว่ามีอันจะกินกว่า(15) เพราะวิวสวย และทางเหนือ มองไปทางซ้ายมือ เป็นย่านผู้คนทั่วไปเยอะ ที่ราบเป็นคนฐานะทั่วไป(16-18) ส่วนใหญ่ของเมืองตรงนี้เป็นทางขึ้น (19-23) มีถนนส่วนคดเคี้ยวเป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ ผ่านบ้านเรือนที่หลังไม่สูง ตามความนิยมของที่นี่ และจากจุดนี้ มองเห็นสะพานโกลเด้นเกต (24) ที่อาจารย์ชี้ให้ดู และสักครู่เราจะไปเยี่ยมชมกันครับ

(25) (26) (27) (28) (29)

คำบรรยายบนป้ายจารึกของทวินพึค (25) ลองอ่านดูครับ เราถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันเยอะเลย คิดมาให้ดูนิดหนึ่ง ทั้งแอบถ่าย (26) ให้นักท่องเที่ยวแถวนั้นถ่ายให้ (27) ถ่ายเดี่ยว (28) ถ่ายแบบพาโนราม่า (29) เห็นไหมครับ มันกว้างจนเห็นผมสองคน อิอิ อันที่จริงเมือแพนกล้องผ่านไป ผมก็วิ่งมาดักหน้าได้คนที่สองเมื่อกล้องแพนมาถึง ได้ภาพนี้มา กว่าจะได้สักภาพ หอบเหนื่อย เพราะวิ่งไม่ทัน

(29) (31) (32) (33) (34)

จากนั้นก็แยกกันถ่ายตามอัธยาศัย เพราะมาเองไม่รีบร้อนเหมือนทัวร์ (29) คุณกรมองเห็นของกินเป็นคนแรก และรีบไปอุดหนุน (32) รถแบบนี้มักพบตามแหล่งท่องเที่ยว เพราะเขาไม่อนุญาตให้หาบเร่แผงลอยโดนจับหมด การขายของต้องมีใบอนุญาต และเสียภาษีตามกฎหมาย รวมทั้งร้านแบบรถทำนองนี้  มองไปด้านหลัง (32-33) เป็นยอดเสาโทรคมนาคม 2 ยอดและเสาใหม่ 3 ยอดอีกเสา และมีทางลงอยู่ทางเหนือ(34)

(35) (36) (37) (38)

ดอกไม้บางอย่าง เริ่มแห้งและทำหน้าที่เป็นปุยรอลมหนาวพัดพา (35) นกที่นี่ดูคุ้นนักท่องเที่ยว เหมือนนกกระจอก (36) แต่ตัวโตกว่า และปากเหลือง บ้านเราปากสีเทาๆ นกอินทรีย์ สัญลักษณ์ของอเมริกา (37) ก็โบยบินหาเหยื่ออยู่เพราะเขาชอบที่ที่เป็นภูเขา ทางเหนือยังมีสระน้ำ (38) สำหรับใช้งานด้านบน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นน้ำจากไหน

(39) (40) (41) (42) (43) (44) (45) (46) (47) (48) (49) (50) (51)

ถ่ายรูปกันอีกหน่อย (39-41) แต่ดู ธรรมดาไปนิด ผมว่า ลองท่านี้ (42) ตั้งชื่อว่า อิงแอบ ดีมั้ย และชมวิว (43) พี่เอกว่า กระโดด ดีกว่าฟ้าสวย เลยได้ภาพกระโดดดีกว่า (44-50) สวยมาก เพราะน้องกรเจอเทคนิค ถ่ายมุมต่ำได้มุมสูง เอากล้องวางต่ำๆ เงยขึ้นหน่อย ภาพจะเหมือนตัวแบบกระโดดสูงกว่าปกติเล็กน้อย ผมว่าดูเหมือนกระโดดสูงมาก แต่กว่าจะได้นะครับ เหนื่อยมาก เหงื่อตก เพราะถ่านต่อเนื่องไม่เวิร์ค ต้องจับภาพแบบนี้ทีละชอท เหนื่อยได้ที่ หนาวได้ใจ กลับมาที่รถกันครับ พระอาจารย์กับพวกเราจะพาท่านผู้อ่านชมเมืองทางรถกันต่อละครับ

ทางลัด คลิกตรงนี้ครับ

- 26/11/2554 เดินทางจากกรุงเทพฯ เริ่มที่สุวรรณภูมิ
- 27/11/2554 แวะเปลี่ยนเครื่องบินที่เกาหลี, เกาหลีน่ารักอ่ะ
- 27/11/2554 อีกวัน อเมริกา ผมมาถึงแล้ว, ซานตา โมนีก้า
- 28/11/2554 ดอลฟิล ดิสนี่ย์ รีสอร์ท
- 29/11/2554 ดิสนี่ย์ บอร์ด วอล์ค 1, 2, ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ 1, 2.
- 30/11/2554 กิจกรรมชายหาด, ดิสนี่ย์ เวิล์ด เมจิกคิงดอม 1 2 3
- 1/12/2554   กิจกรรมชายหาด2, ดิสนี่ย์บอร์ดวอล์คราตรี
- 2/12/2554   ดาวน์ทาวน์ ดิสนี่ย์ 1 2 3
- 3/12/2554   งานแสดงสินค้า, แอปคอต ดิสนี่ย์เวิล์ด 1 2 3 4
- 4/12/2554   เดินดาวน์ทาวน์ ดิสนี่ย์ อีกวัน 1 2 3
- 5/12/2554   จากฟลอริด้าไปซานฟรานซิสโก
- 6/12/2554   วัดไชยมลคล เมืองแฟร์ฟิวด์, วัดพุทธประทีป ซานฟรานซิสโก, ทวินพีค, นั่งรถชมเมืองซานฟรานซิสโก, ท่าเรือซานฟรานซิสโก,
                    โกลเด้นเกตยามเย็น, บลูสตาร์ เมมโมเรียล ไฮเวย์
- 7/12/2554   เมืองวูดแลนด์, เมืองแอนทีโลป เมืองเอลเวอร์ต้า
- 8/12/2554   เมืองแวคคาวิลล์
- 9/12/2554   เมืองโอ๊คแลนด์
-10-11/12/2554 ชอปปิ้ง ทำบุญ
-12/12/2554  เมืองโกลเด้นฟุตฮิลล์, บอเรียว เมาเท่น รีสอร์ท เมืองโซดาสปริงส์, ทะเลสาบดอนเนอร์ เมืองแทรกกี้, เมืองบูมทาวน์ คาสิโนกลางทะเลทราย,
                    เมืองรีโน่ คาสิโนหรูหรา
- 13/12/54    ชมเมืองรีโน่
- 14-15/12/54 เมืองซาคราเมนโต้ เมืองวาเลโฮ่  ตอนใหม่!

- 16/12/54-5/1/2555  กำลังทยอยลงให้ชมเพิ่มอีก ติดตามชมนะครับ

:: มหัศจรรย์เมริกา :: ไตรรงค์.เน็ต ::