USA is Beauty
ตอน โรงงานนิวทริไลท์ 1 2
วันที่ 12 ตุลาคม 2553 หน้า 1 2 3 4 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9)
หน้านี้เป็นหน้าสุดท้ายของการทัวร์โรงงานนิวทริไลท์ แบรนด์ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร(เกลือแร่ วิตามิน โปรตีน) ที่มียอดขายอันดับ 1 ของโลก มาที่ห้องแลบที่ตรวจสออบลักษณะกายภาพของเม็ดผลิตภัณฑ์ ก่อนบรรจุ (1-2) ผลการวิเคราะห์สารอาหารที่ส่งเสริมการทำงานในร่างกาย (3) ที่ทำให้ผลการทำงานเสมือนรับประทานอาหารครบถ้วน ทำงานในร่างกายได้ดีกว่าผลิตภัณฑ์อื่นๆ และอีกหลายห้อง (4-9) เช่นห้องทดสอบเกลือแร่ ห้องเคมีเปียก แต่ละห้องกว้างขวาง สะอาด ทำงานสะดวกสบาย
จุดนี้เป็นจุดอธิบายการทำงานรวมของห้องแลบ ที่ผ่านมา ตั้งแต่เม็ดผลิตภัณฑ์ ความคงตัว ความสม่ำเสมอ สี การแตกตัว ลักษณะของเม็ด การผลิตเม็ดชนิดต่างๆ (10-11) ตัวอย่างเม็ดเจลนุ่ม หรือซอฟท์เจล (12) รวมทั้งกระบวนการปนเปื้อนของจุลินทรีย์ (13) ซึ่งกวดขันสูงมาก ตัวอย่างเหรียญ ในขวดชมพู่ แทนการปนเปื้อนในนาทีแรก และขวดต่อมาในไม่กี่นาที บางชนิดอาจขยายตัวถึงขนาดเต็มขวด ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ซึ่งการขยายตัวนี้อาจต่างกันไปตามชนิดจุลินทรีย์ ผลิตภัณฑ์ สิ่งแวดล้อมที่เอื้ออำนวยต่างๆ มีการโชว์ใบประกาศล่าสุดในหลายเรื่องที่มีการรับรองห้องแลบ เช่นใบนี้เป็นใบรับรองจากสามาคมห้องทดสอบของอเมริกา (14) คุณแมรี่ บอกลาที่นี่เป็นการนำทัวร์จุดสุดท้าย งั้นถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อยครับ (15)
เรามีเวลาแวะห้องจำหน่ายของที่ระลึกด้วย (16) เราเลือกได้กันทุกคน แม้ว่าจะราคาสูงกว่าบ้านเราเล็กน้อย แต่ก็ยอมซื้อมาฝากทีมงาน และลูกค้าที่ประเทศไทย ดูมันมีค่ากว่าไปหาซื้อของอื่น เพราะทัวร์เรามีไฮไลท์ที่นี่ด้วยแห่งหนึ่ง หน้าห้องก็เจอกับบอร์ด เด็กไทยสร้างชื่อครับท่าน (17) กวาดรางวัลถึงที่นี่ด้วย เลือดรักชาติพุ่ง ก็เลยมีรูปมาฝาก อะไรนะ.. ก็ได้ครับ ประเทศอื่นก็มี (18-20) แต่เราก็ยังเชียร์ของเรา สวยกว่า อิอิ เราขอบคุณคุณแมรี่และคณะ แล้วถ่ายรูปกันทั้งกลุ่มอีกรูปหนึ่ง (21)
(22) (23) (24) (25) (26) (27) (28) (29)
ถ่ายรูปหน้าสถาบันสุขภาพสมบูรณ์สูงสุดหน่อย (22-23) แล้วเรารีบไปซื้อของ ที่บริเวณติดกัน แต่อยู่ไกล ต้องนั่งรถไปอีกถนนถัดไป ถึงแอมเวย์โกลบอล บูเอน่า ปาร์ค เซอร์วิส เซ็นเตอร์(24) นั่นๆ มีรถนิวทริไลท์ เราดูนิวทริไลท์มา ขอเก็บภาพหน่อย (25-26) อ่ะๆ พองาม เราไปถึง บ่ายสามครึ่ง พบว่าที่นี่บริการถึง บ่ายสี่ครี่ง (27) ปิดไวจัง บ้านเราปิดตั้งสามทุ่ม เพราะที่นี่คนเขาซื้อทางอินเตอร์เน็ตส่งถึงบ้านกว่า 90% จึงไม่ค่อยมีศูนย์มาก ในขณะบ้านเรายังซื้อผ่านเน็ตไม่ถึง 10% ร้านเลยเยอะตามพฤติกรรมการใช้จ่าย ห้องรอซ้อ ก็ไม่กว้างนัก แต่คนไม่เยอะ (28) ซื้อก็ไม่ยุ่งยาก เข้าไปบอก(29) รูดบัตร แล้วรอรับของเลย
ช่วงรอเราไปถ่ายรูปกันเป็นที่ระลึกด้านหน้า มีดอกลาเวนเดอร์ (30-31) ผลัดกับคุณอ๋อถ่ายให้กัน ดอกนี้สวย บ้านเราปลูกยาก มีดอกที่จตุจักร กรุงเทพฯ ขาย คล้ายกันเลยเข้าไปถาม เขาบอกว่าไม่ใช่ลาเวนเดอร์ เพราะปลูกยาก แต่ที่เขานำมาขาย ชื่อม่วงราชินี คล้ายกัน แต่เอาไปแต่งกลิ่นปรุงรสอาหาร ของหวาน หรือไอสกรีมไม่ได้ แล้วมาถ่ายรูปหมู่ด้านหน้า
มารอหน้าโกดัง ด้านหลัง ติดสถานีรถไฟ (34) รอราวครึ่งชั่วโมง จนเราแอบชะโงกดู ของโดนกวาดเสียโล่งเลย เพราะตอนนี้จะเลิกแล้ว เกือบหมด (35) เขาไม่ให้ถ่ายนะครับ เลยออกมานั่งรอต่อ แต่ละออเดอร์ ซื้อกันประมาณแค่นี้ (36-37) แล้วจะขนกลับยังไงเนี่ย หัวเราะไป ตายแล้ว นี่ของผมเหรอ (38) ตกใจหมดเลย ขนกันเต็มรถตู้เลย
แวะไปทานข้าวที่ห้างเมอร์ซี่ ไปทานพวกข้าวผัด มะกะโรนี ข้าวราดแกง ที่ศูนย์อาหาร ราคาประมาณ 8-12 เหรียญ (240-360 บาท) อาหารเยอะมากจนบางคนห่อกลับ ตายแล้ว ไตรรงค์ทำขายหน้าอีก กินหมดอยู่คนเดียว คนอะไรเนี่ย อร่อยได้ทุกอย่าง เขาไม่ถูกปากกันนะ อาหารฝรั่งเนี่ย อิ่มดีแล้วก็ไปชอปกัน ได้มาหลายอย่าง เพราะบางอย่าง ราคายอมรับได้ สินค้าแบรนด์เนมหลายอย่างถูกกว่าไทย โดยเฉพาะสินค้าของอเมริกา งั้นเราไปดู แอเปิ้ล ที่ไอสตูดิโอกัน (39) เป็นร้านขายไอโฟน ไอพอร์ด ไอแพด แม็กบุ๊คส์ ยี่ห้อแอปเปิ้ล ของแม็กอินทอช มีเพื่อนเราบางคนซื้อไอโฟน4 ที่นี่ ซึ่งถูกกว่าไทยราวครึ่งหนึ่งถ้าใช้บริการของโทรศัพท์อเมริกา ถ้าเครื่องเปล่าก็แพงขึ้น เราเจอเด็กฝรั่ง ที่อนุญาตให้อุ้มได้ (39) น่ารักมาก เราคุยกันเป็นภาษาไทย และบอกว่า เด็กน่ารักจัง และยิ้มทักทายหยอกล้อ เด็กเข้ามาเล่นด้วย คุณยายเลยมาทักทาย พาหลานมาเลี้ยงมาเดินห้าง เพราะบ้านอยู่ไม่ไกล แอร์เย็นดี (น่าน... คล้ายเพื่อนๆ ผม) เด็กก็มาทักทายด้วย และขอให้เราอุ้ม ถูกใจพี่จิ๋มเลย โพสไปหลายท่า แต่เด็กเล่นตลอด ชัดรูปเดียว สักพักคุณตา ยังดูหนุ่มแน่นอยู่เลย ก็มาคุยด้วย บอกว่าทำร้านอาหารไทยอยู่ที่ห้างนี้ แต่วันนี้ร้านปิด และดีใจที่เจอไทย ปกติไม่ได้ทักทายใคร แม้จะเป็นคนไทย แต่แปลกใจที่เด็ก ยังวางใจ เลยไว้ใจเรา เชื่อเด็ก เลยได้นั่งคุยกันสักพักหนึ่ง ที่เก้าอี้พักรอเพื่อนๆ กลางทางเดินห้าง (40) พอดีลูกสาว(แม่เด็ก) เลิกงานมารับกลับบ้าน คุณตาหยิบโทรศัพท์มาเปิด เพลง คนบ้านเดียวกัน ของ ไผ่ พงศธร (รู้จักกันไหม เพลงลูกทุ่งดังมาก เขาอยู่ตั้งอเมริกายังฟังเลย เหอๆๆ) ให้ผมฟัง ว๊าว ประทับใจมาก คิดถึงบ้าน... พี่แกบอก และบอกว่า ผมและพี่จิ๋ม เป็นคนไทยคนแรกที่คุยด้วย หลังจากไม่ได้ทักทายคนไทยมาเป็นสิบๆ ปีแล้ว มีโอกาสคงได้เจอกันอีกนะ โหย รู้สึกดีจัง
ขอจบทัวร์นิวทริไลท์ตรงนี้นะครับ พรุ่งนี้ ตอนต่อไปผมจะพาคุณข้ามทะเลทราย พักคาสิโนกลางทะเลทราย ไปชม แกรนด์ แคนย่อน ที่ อลังการ และต่อกันที่ ลาส เวกัส เมืองคาสิโน ที่โด่งดัง อย่าลืมติดตามนะ
ทางลัด เลือกคลิกหน้า ได้ตรงนี้ครับ| 8 ตุลาคม 2553 ลัดฟ้าสู่เอมริกา |
| 9 ตุลาคม 2553 ยินดีต้อนรับสู่อเมริกา - ไทยทาวน์ - ชมเมืองฮอลีวูด 1 2 |
| 10 ตุลาคม 2553 ดอกไม้หน้าโรงแรมคริสตัลคาสิโน ตอน 1 - โรงถ่ายภาพยนตร์ยูนิเวอร์แซล สตูติโอ ฮอลีวูด 1 2 3 4 |
| 11 ตุลาคม 2553 ชมเรือควีนส์แมรี่ หาดลองบีช - ดิสนี่ย์แลนด์ 1 2 3 4 5 |
| 12 ตุลาคม 2553 ชมพิพิธภัณฑ์ คาร์ล เอฟ เรนบอร์ก 1 2 3 - ศูนย์วิจัยการเกษตร คาร์ล เอฟ เรนบอร์ค 1 2 3 4 -
ฟาร์ม เลควิว - ศูนย์สุขภาพสมบูรณ์สูงสุด 1 2 3 - โรงงานนิวทริไลท์ 1 2 |
|13 ตุลาคม 2553 ดอกไม้หน้าโรงแรมคริสตั้นคาสิโน ตอน 2, อาหารกลางวันกลางทะเลทราย, เมืองคาวบอย, คาสิโนกลางทะเลทราย|
|14 ตุลาคม 2553 ทะเลทราย, แกรนด์ แคนย่อน, ลาส เวกัส ราตรี | 15 ตุลาคม 2553 รุ่งอรุณ ที่ลาสเวกัส, เมืองกลางทะเลทราย|
|16 ตุลาคม 2553 ท่องซานฟราน ซิสโก, ทวิน พีค, สะพานโกลเด้นเกต, ท่าเรือ39|
|17 ตุลาคม 2553 นั่งรถไฟชมเมือง ซานฟรานซิสโก | 18 ตุลาคม 2553 ชอปปิ้ง แอลเอ |
|19 ตุลาคม 2553 ชอปปิ้งแอลเอ 2 | 20 ตุลาคม 2553 ชอปปิ้งศูนย์บูเอน่าปาร์ค, ชอปปิ้ง เอ้าท์เลท |
|21 ตุลาคม 2553 เดินห้างโรส ชอปปิ้งต่อ, ปาร์ตี้ชานเมือง| 22 ตุลาคม 2553 นิทรรศการ นิวทริไลท์ โมบาย, เล่นดนตรีย้อนยุค|
|23 ตุลาคม 2553 ตลาดนัดอเมริกัน เดินทางไปสนามบิน| 24-25 ตุลาคม 2553 แวะพักต่อเครื่องที่ฟิลลิปินส์ ข้ามเส้นวัน กลับถึงไทย|