มหัศจรรย์อเมริกา
31
ธันวาคม 2554
ตอน เมืองสต๊อกตั้น 2
อาคารด้านนี้ เป็นด้านหน้าแต่ไม่ใช่ทางเข้า (1) เป็นฟากที่ตั้งของพระประธาน (2) และด้านข้างมีพระพุทธรูปปางต่างๆ (3) ฟากตรงข้ามน่าจะเป็นเทวดา (4) ไหว้พระ มีความแตกต่างบ้านเราเล็กน้อย เช่น ดอกไม้ถวายพระ (5) เป็นลิลลี่ ในแจกันแก้ว เชิงเทียน คล้ายกัน (6) และโถกรวดน้ำ สวยประณีตบรรจงมาก เป็นของส่วนตัวของพี่ชาวลาวท่านหนึ่ง
เริ่มเข้าพิธีการกันแล้ว มีการนิมนต์พระสงฆ์จากหลายวัดมาทำพิธี มีการถวายปัจจัยไทยธรรม (8-9) แขวนแบ้งค์เหมือนบ้านเราแต่เป็นเงินดอลล่าร์ จากนั้นเดินไปใส่บาตร ประเพณีคล้ายทางลาวเสียมาก การใส่บาตรจะใส่เฉพาะข้าว วางไว้บนโต๊ะ จากนั้นค่อยมาเสริฟ ส่วนกับข้าวและอื่นๆ จะประเคนโดยตรง (10-12)
มีเทียนยาวๆ นำมาพันกันเพื่อทำเทียนพิธี เพิ่งเคยเห็น (13-14) พี่ที่เป็นคนลาวบอกว่า เพื่อให้คนได้ทำบูชา (บูชา แปลว่า จ่ายตังค์ทำบุญ) ทั่วถึงกันโดยแยกบูชาคนละเล่มสองเล่มตามต้องการ แล้วเมื่อครบก็นำมาพันรวมกันเข้าพิธีทำน้ำมนต์ (น้ำพระพุทธมนต์) เมื่อใส่บาตรเสร็จก็จะมีคนเอาไปจัดลงขันข้าว (ขันโตก) ให้อาหารใกล้เคียงกัน แล้วนำมาถวายเป็นรายองค์ (14) แล้วประเคน (15) เขานิยม จับตัวต่อๆ กันเพื่อให้รู้สึกเหมือนประเคนเอง หลายคนที่มีครอบครัวเป็นคนอเมริกัน จะพาครอบครัวมาด้วย (16) นับเป็นบุญใหญ่ จากนั้นก็ถวายของที่เหลืออื่นๆ บางคนก็ยกจากเดียว (17) บางคนต้องการบริเวณมาก (18) พี่เขาบอกว่า อุทิศไปให้ หลายคนมาก เพราะไม่ได้ทำบ่อยๆ
(19) (20) (21) (22) (23) (24) (25) (26) (27) (28) (29) (30)
ช่วงที่พระฉันกัน เราไปดูรอบๆ กันนะครับ ด้านข้างทางออกเป็นไร่องุ่น(19) ซึ่งอยู่ในระยะพักผ่อน ช่วงนี้อากาศหนาวจัด และแห้ง จะทิ้งใบและหยุดการเติบโต ชาวไร่จะตัดแต่งกิ่ง และปล่อยให้ต้นพักเฉยๆ โดยไม่บำรุงหรือรดน้ำ มีต้นไม่ที่ไม่เคยรู้จัก เช่น ต้นนี้ (20) คงเหลือแต่เมล็ดแห้งแล้ว เข้าใจว่าน่าจะเป็นดอกไม้ ดอกนี้หอมดี (21-22) พี่ๆ เขาบอกว่าคงเอาดอกไปใช้ทำธูป ธูปที่นี่กลิ่นคล้ายดอกไม้นี้ ลูกไม้นี้ น่าจะเป็น ซากุระ (23-24) ดูแล้วเหมือนที่เคยเห็นในเกาหลี มีแอปเปิ้ล เหลืออยู่บ้าง (25) คงไม่ได้รับการดูแลนักเลยลูกแค่นี้ หรืออาจเป็น ผลเหลือๆ ส้มน่ากินมาก (26) สุกแล้วน่าจะกินได้แล้ว แต่ไม่ได้จิ๊กนะครับ ของวัดของวา เลยไม่ทราบว่าอร่อยหรือเปล่า เลยมาด้านหน้า มีป้ายหลายภาษา (27) ทราบไหมครับว่าภาษาอะไรบ้าง ก็เป็นพี่น้องที่อยู่แถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้รอบๆ ไทย ที่นับถือศาสนาพุธก็จะรวมตัวกัน หลายคนพูดภาษาเพื่อนบ้านได้ บางคนใช้ภาษาอังกฤษคุยกัน หรือพูดสลับๆ กันไปไม่ค่อยคิดมาก ด้านหน้ารั้วติถนนใหญ่เป็นทิวสน กำลังมีลูกสน (28) รั้วด้านข้าง ปลูกต้นไม้ พวกไม้กินได้ (29) และยังปลูกผัก ไว้กินเอง เช่นกวางตุ้ง และยังเห็นหน่อไม่ฝรั่ง (30) ช่วงนี้ค่อนข้างแล้ง แต่ยังเห็นมีปลูกอยู่ คงใช้น้ำประปา
(31) (32) (33) (34) (35) (36) (37)
เสียงนกร้องกันเซ็งแซ่ เป็นบางช่วงเวลา (31-37) นกที่นี่ค่อนข้างตื่นกลัว ไม่ค่อยเชื่อง ค่อยๆ ย่องไปถ่ายได้เยอะอยู่ครับ นกที่นี่มีหลายพันธุ์และรวมกันเป็นกลุ่มๆ แย่งอาหาร และแย่งถิ่นกัน น่าจะมีสัก 5-6 ชนิด ช่วงนี้ผมกับพี่เอก น้องกร ได้มีโอกาสคุยพับพี่ๆ ที่มาส่งภรรยาทำบุญ จับกลุ่มคุยกัน ดิ้งก์กันเล็กน้อย เราแนะนะตัวว่าเพิ่งมาจากประเทศไทย เขาก็มองด้วยความเป็นห่วง และชวนมาทำงานด้วย มีน้ำใจมาก พี่ๆ เขาจะปลูกและเก็บพืชสมุนไพร ส่งโรงงานแปรรูป ต้องการคนงานมาก และรายได้ดี เราก็บอกว่าเรามาเที่ยว และไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ก็ขอบคุณเขาไป พี่เขาก็ยังพยายามชวนให้เปลี่ยนใจอยู่อเมริกา น่ารักมาก บอกว่ามันคือโอกาส สามารถทำงเงินได้มากมายเหมือนพวกเขา หลายคนเป็นเจ้าของธุรกิจที่ร่ำรวย
(38) (39) (40) (41) (42) (43) (44) (45) (46) (47) (48)
ดูพิธีการ สักหน่อย หลังอาคารพิธี มีซองใส่ปัจจัย (38) ผมถวายไป 100$ ได้ทำบุญต่างแดนนี่อิ่มใจ คนส่วนใหญ่มาเมืองนอกไม่ได้มีโอกาสทำบุญนัก มีการคล้องสายสิน เพื่อให้ได้รับบุญ และความเป็นมงคล (39-40) มีช่วงถวายส้ม (40-41) ถามหลายคนก็ไม่รู้ว่าทำไม บ้างก็เดาบอกว่า จะได้สดชื่น ผมว่าบางทีจะคล้าย ของขวัญวันตรุษจีน ที่แทนคำว่าโชคดีร่ำรวย ประมาณนั้นก็อาจเป็นไปได้ สวดมนต์ หลายอย่าง มีการทำน้ำพระพุทธมนต์ (42-43) ไฟที่ลุกโชนจากเทียนฝั้น เทียนยาวๆ บิดรวมกันให้เป็นเทียนใหญ่ เรียกเสียงฮีอฮาจากเด็กๆ ได้เยอะ จากนั้นอาจารย์ก็ประพรมน้ำพระพุทธมนต์ให้ (44) แล้วก็แจกเงินขวัญถุง (45-46) เป็นเงินแบ้งค์ 1$ ประทับตราประจำวัด และผ่านพิธีอันเป็นมงคล เชื่อกันว่า เรียกเงินทองได้เยอะ เพียงใส่กระเป๋าเงินไว้ นับเป็นไฮไลท์ของงานก็ว่าได้ ทุกคนรอคอย ต่อด้วยการผูกข้อมือ เพื่อเป็นมงคล (47) สุดท้ายก็จะทานข้าวก้นบาตร หลังจากพระฉันท์เสร็จ บางคนก็รีบกลับ(48) โดยเฉพาะที่มีเด็ก
ทางลัด คลิกตรงนี้ครับ
:: มหัศจรรย์เมริกา :: ไตรรงค์.เน็ต ::