ออลีฝั
หน้า 1 ก่อนเดินทาง บนเครื่องบิน

โอเปร่า เฮาส์ สัญลักษณ์ของเมืองซิดนี่ย์ (คลิกรูปดูรูปใหญ่)
 ก่อนเดินทาง
        ผมได้รับทุน AusAID คือทุนรัฐบาลออสเตรเลีย สำหรับเรียนระยะสั้น หลักสูตร Environmental Economics and Developmment Policy ที่ Macquarie University เมืองซิดนี่ย์ รัฐนิวเซาท์เวลล์ ออสเตรเลีย นี่คือบันทึกบางส่วน  บางแง่มุมที่ถ่ายทอด จากการพบเห็น และความคิดส่วนตัว ขณะศึกษาและดูงานที่นี่ ช่วง 1 พฤษภาคม 2539 - 8 กรกฎาคม 2539
        ภาพประกอบในเรื่องนี้ เป็นภาพที่สามารถคลิกดูภาพใหญ่ได้ โดยส่วนใหญ่เป็นภาพขนาด 1280x800 px. หรือเรียกว่าขนาด wxga เป็นภาพแบบ กว้าง (เว้นแต่บางภาพหาต้นฉบับไม้ได้แล้ว อาจคลิกดูขนาดใหญ่ไม่ได้) ่านสามารถใช้เป็นภาพพื้นหลังหน้าจอเดสทอปคอมพิวเตอร์ของท่านได้ โดยบันทึกไว้ แล้วเลือกเป็นภาพเดสทอป ที่ Control panel หรือคลิก ขวา ให้เมนูขึ้นมา แล้วเลือก Set as background
 

        เริ่มกันเลยดีกว่า
        ค่อนข้างจะฉุกละหุกมาก ในการรับทุน ที่จำได้ดูเหมือนจะมีเวลาเพียงราวสัปดาห์กว่า วันจันทร์ มีทุน ให้สมัครได้เป็นวันสุดท้าย พี่ที่เขาทำเรื่องการลาศึกษาต่อวิ่งเอาเรื่องมาให้ โดยไม่ได้ทันเวียนหนังสือ เพราะตรวจสอบแล้วว่า ไม่มีใครจบด้านสิ่งแวดล้อมมาเกิน 1 ปี ผมก็รีบค้นเอกสารที่มีอยู่ที่ที่ทำงาน วิ่งไปสมัครที่กรมวิเทศฯ ด้วยแท็กซี่ 2 วันต่อมา สอบ 2 วันต่อมา แจ้งผลสอบ และรายงานตัวที่สถานทูตออสเตรเลีย นำพาสปอร์ต (ซึ่งทำไว้แล้ว) ไปทำวีซ่า และออกเดินทางวันศุกร์ โดยไม่ได้มานั่งเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบเลย ว๊าว!
        ก็ไม่ถึงกับ ง่าย หรือฟลุกๆ ก็สอบได้ ด้วยความไฝ่ฝัน ผมหาทุนสอบมาราว 4 ครั้ง (2 ปีกว่า เขาให้สอบ 6 เดือนครั้ง) ถ้าจำไม่ผิด ก็เป็นครั้งที่ 5 แล้ว ผมเชื่อว่า สักวันต้องได้ไปเมืองนอกกะเขามั่ง อ่านหนังสือภาษาอังกฤษ เยอะมาก (แต่ไม่พยายามมาก ก้อ เลยไม่ได้ อิอิ) โดยเฉพาะพวกเตรียมสอบ ไวยกร มีหลักสูตรก็พยายามเรียน ถึงหัวไม่ค่อยดี แต่ก็จำได้บ้าง
        เอาล่ะ เป็นอันว่าได้มาก็แล้วกัน เราเตรียมตัวอย่างดี โดยปรึกษาพี่โสภา พี่สาวที่ไปทำภาพยนตร์โฆษณาทรงผมให้กับแชมพูหลายยี่ห้อ ที่ต่างประเทศบ่อยๆ ทางสถานทูตโทรมาบอกก่อนวันหนึ่งว่า คุณไตรรงค์ต้องเตรียมชุดกันหนาว ที่กันหนาวได้มากๆ ไปด้วย เพราะจะมีการออกฝึกภาคสนามที่ภูเขาสโนวี่ ซึ่งหิมะตกแน่ๆ (ฟังชื่อก็รู้ แบบว่า เดาเอา) พี่โสภาลงความเห็นว่า นายต้องเอาชุดกันหนาวชนิดที่เดินบนหิมะได้สบายๆ (กะต้องไปเดินบนหิมะแน่ๆ) ก็ขนให้ใหญ่เลย ขนกลับบ้าน แพ็คลงกระเป๋าเดินทางได้ไม่หมด ใส่ชุดกันหนาวไปครึ่งเดียวก็เต็มแล้ว ยังไม่รวมชุดทำงาน(ใส่เรียน) ชุดเที่ยว และของใช้จำเป็นอีก ก็ต้องโทรไปปรึกษาอีก ราว 23.00 น. ตกลงต้องขับจี๊บคาริเบียนคันโปรดของผมไปยื๊ม กระเป๋าใบใหญ่ๆ มาแทน แหม! หนักมาก แต่ก็โอนะ(O=OK.) คิดของจำเป็นใส่ของที่จำเป็นไปได้หมด เช้าๆ ตื่นตี 5 พี่สาวอีกคน ชื่อพี่พัชรี ก็อุตส่าห์โทรมาปลุก กลัวน้องชายตกเครื่อง ไปแท็กซี่ถึงห้องผู้โดยสาร ด้วยความมั่นใจ บอกพี่ๆ ไม่ต้องมาส่ง เกรงใจ เพราะเช้ามาก ก็มีปัญหา ไม่รู้จักใครเลย จะไปต่างประเทศครั้งแรกลำพัง เจ้าหน้าที่สถานทูตก็บอกแล้วว่าไม่มีใครมาช่วย แต่ก็ช่วยอธิบายจน(ตอนนั้น) เข้าใจดี มาถึงดอนเมือง (สมัยนั้นยังใช้ดอนเมือง) จริงๆ งงไปหมด จนไปเจอที่เช็คอิน ของสายการบินแควนตัส ตามบัตร(ตั๋ว)เครื่องบินที่สถานทูตออสเตรเลียให้มา เจ้าหน้าที่ที่สนามบินเห็นเราหันรีหันขวางอยู่ก็เข้ามาถาม และอธิบายให้ฟัง แล้วชั่งกระเป๋า หนักถึง 27 กก. แน่ะ จริงๆ เขาให้แค่ 20 กก. 1 ประเป๋า ต้องติดป้ายว่า หนักมาก แต่ก็อนุโลมให้ผ่าน ไม่มีใครบอกนี่ เราไม่ทราบ หุหุ เอาไปเสียเต็มที่เลย ผมเดินตามที่เจ้าหน้าที่แนะนำ ผ่านศุลกากร ผ่านการเช็คพาสปอร์ต  เดินไปประตู 36 ไกลมาก รองเท้าที่ซื้อใหม่ ก็กัดอีก ไปเลือกซื้อตั้งนาน เลือกหนังแท้ที่กระชับเท้าพอดีแล้ว หนังคงแข็งไปหน่อย 

บนเครื่องบิน
        เริ่มรู้จักพี่นิวัต บนเครื่องบิน เป็นรุ่นพี่ ET.12 (หลักสูตรเทคโนโลยีการบริหารสิ่งแวดล้อม ปริญญาโท คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ผมเป็นรุ่น 18 ) เป็นนักวิชาการ กรมชลประทาน นั่งติดกัน คงเพิ่งไปต่างประเทศ ด้วยตนเอง เป็นครั้งแรก ตื่นเต้นน่าดู ซักถามเป็นชั่วโมง ผมนั่งกับกลุ่มที่ไปเรียนด้วยกัน พอกะประมาณว่า ผมดำๆ คงเป็นคนไทย มีพี่คนหนึ่ง ที่ทำงานผม เขาฝากจดหมายมาให้คุณวรศักดิ์ ผมก็ว่าสงสัยไม่รู้จัก เธอแนะนำว่า เรียน ET.17  ดูเอาเองแล้วกัน คนที่เนี๊ยบที่สุดนั่นแหละ เห็นคนหนึ่งหน้าตาดูดีและเนี๊ยบๆ ก็ลองไปทักทาย  ปรากฏว่าใช่เลย เลยส่งจดหมายให้ และแนะนำว่าเราเป็นรุ่นน้อง (แต่แก่กว่า อิอิ) ผมก็ทักอย่างนี้แหละ ทีละคน คนเกือบครบเมื่อถึงสนามบิน 
        อาหารบนเครื่องบิน เริ่มเสริฟ ราวๆ 9 โมงเช้า หิว ก่อนนี้มีเพียง โค๊ก เท่านั้น เมื่อเสริฟอาหาร สจ๊วต (พนักงานต้อนรับผู้ชาย) ชาวออสเตรเลีย (ออสซี่) ถามผมว่า ... ... (โอวว... ฟังไม่ออก แย่แล้ว ท่านพี่พูดอะไร) ผมพยายามฟัง พอๆ กับที่เขาพยายามอธิบาย ช้าๆ ราว 4 เที่ยว ตายแล้ว! นี่ผมฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรี่องเลยหรือนี่? เอาอย่างไรดี แต่ด้วยไหวพริบ(ที่ก็ยังไม่ค่อยดี) คาดว่าเขาคงถามว่าจะรับอะไรดี มีไอ้นั่น ไอ้นี่ ไอ้โน่น ไอ้นั้น (4 อย่าง ไม่รู้จักเลย น่าจะเป็นชื่อเฉพาะของอาการที่ไม่รู้จัดมาก่อน เลยไม่รู้จะขอคำอธิบายอย่างไร) ผมเลยบอกไปว่า Like him, Please. แล้วก็ชี้ไปที่ฝรั่งข้างๆ ไม่งั้นไม่ได้รับประทานแน่ๆ ได้ของที่ชื่อว่า พาสต้า เป็น Nudle ก็คือบะหมี่แผ่น ทำคล้ายๆ เกี๊ยวบ้านเรา ตรงกลางแผ่นทำหนาๆ ลวกก็ไม่ค่อยสุก ยังแป้งดิบๆ อยู่เลยตรงกลาง คลุกกับซอสมะเขือเทศจืดๆ พยายามกิน เพราะหิว แต่ก็กินไม่ค่อยลง (รสชาติที่ยอมรับไม่ได้) เหลือเพียบเลย สักเที่ยงก็เป็นโค๊กมาเสริฟ อันที่จริงจะสั่งเบียร์ ไวน์ หรือเหล้า ก็ได้ แต่ไม่อยากกิน กลัวเสียภาพพจน์ตอนเจอครั้งแรกกับอาจารย์ฝรั่ง

ทะเลทราย ในออสเตรเลีย มองลงมาจากเครื่องบิน
(คลิกที่รูปเพื่อดูรูปใหญ่)
         ช่วงบ่ายสองไปถ่ายรูปทะเลทรายจากที่มองบนเครื่องบินลงมา สวยดี แล้วก็มากินข้าวเย็นตอนบ่ายสอง เขาก็บอกให้ตั้งนาฬิกา เป็น 17.00 น. มองไปข้างนอก มืดแล้ว เพราะกินเสร็จเช้า ก็งีบๆ ดูหนังฟังเพลงไป ตื่นมา ก็กินๆๆ ที่นี่ ตะวันตกเร็ว ราว 17.00 น. (บ่าย 5 โมง ตามเวลาออสเตรเลีย) ก็มืดแล้ว ประมาณ 18.00 น. มาถึงสนามบิน รอกระเป๋านานเลย เกือบๆ จะเป็นคนสุดท้าย มีเจ้าหน้าที่จากมหาวิทยาลัย มารับ ชื่อคุณโจเอล และคุณแอนดรู มารับด้วยรถมินิบัส และรถพ่วงขนสัมภาระ

หน้า 1 ก่อนเดินทาง, บนเครื่องบิน
หน้า 2 วันแรกที่ออสเตรเลีย, รู้จักกับอาจารย์
หน้า 3 อาหารมื้อละ 185 บาท ค่ารถเมล์ 70 บาท, เดินชมเมืองซิดนี่ย์
หน้า 4 เริ่มชีวิตนักเรียนนอก, เริ่มเรียนวันแรก
หน้า 5 พาชมเมืองซิดนี่ย์
หน้า 6 ลุยราตรีซิดนี่ย์, เริ่มฟังภาษาอังกฤษออกแล้ว
หน้า 7 ไปดูมหาวิทยาลัยนิวเซ้าท์เวล
หน้า 8 ดูงานที่มหาวิทยาลัย Western Richmond
หน้า 9 ขับรถท่องนิวเซาท์เวล
หน้า 10 ชมเมืองซิดนี่ย์, เรียนคอมพิวเตอร์, คริสมาสเดือนมิถุนายน, เตรียมตัวออกทริพ
หน้า 11 ทัศนศึกษาสวนสัตว์ทารองก้า, ออกภาคสนามอันยาวนาน
หน้า 12 แคนเบอร่า เมืองหลวง ออสเตรเลีย, สโนวี่ เมาท์เทน 
หน้า 13 เขตแห้งแล้งและเขตชลประทาน
หน้า 14 เยี่ยมชมครอบครัวในเขตกึ่งทะเลทราย
หน้า 15 ต้นไม้พันธ์หายาก, เหมืองเงิน Sunny Coner, Mid Winter Fosrival
หน้า 16 blue moutain
หน้า 17 ซื้อของฝาก ใหม่!
หน้า 18 ทัศนศึกษา Woo-Longgongใหม่!
หน้า 19 เลี้ยงอำลา, นำเสนอผลงานใหม่!
หน้า 20 พิธีมอบประกาศนียบัตร, กลับบ้านที่เมืองไทย ใหม่!
| ออสเตรเลียแดนในฝัน | ประปาไทย.คอม | ไตรรงค์.เน็ต |