ออสเตรเลียแดนในฝันไปดูมหาวิทยาลัยนิวเซ้าท์เวล
หน้า 7 ไปดูมหาวิทยาลัยนิวเซาท์เวล
4 มิย. หลังไปเรียน Biodiversity (ความหลากหลายทางพันธุกรรม) ก็ไปมหาวัทยาลัย นิวเซ้าท์เวล เพื่อฟังการบรรยาย พลังงานแสงอาทิตย์ เรียกว่าโซล่าเซล ที่พัฒนาให้เป็นขนาดเล็ก แต่เก็บพลังงานได้มากขึ้นโดยเทคโนโลยีการตกผลึกของซิลิก้า
แผงวงจรโซล่าเซล ทำให้ได้มุมรับแสงได้มาก ไปดูห้องปฏิบัติการที่ควบคุมด้วยคอมพิวเตอร์ จนถึงการเก็บชิ้นงานที่ทำสำเร็จเรียบร้อยแล้ว ตัดเป็น 4 เหลี่ยมด้วยมือบรรจุลงกล่อง ที่นี่จึงผลิตช้า ไม่เพียงพอกับความต้องการ แต่น่าสนใจดี ทำให้คิดว่าเราน่าจะใช้กับประเทศไทย โดยเฉพาะการปรับอากาศ เพราะบ้านเรามีแดดเยอะและอากาศร้อน
จากนั้นไปดูห้องสาธิตการใช้พลังงานแสงอาทิตย์ เป็นบ้านเชิงเขา ใช้แผงขนาดใหญ่ แยกจากหลังคา เข้าไปดูการใช้ประโยชน์ เขาใช้ไฟฟ้าโดยตรงในตอนกลางวัน และเก็บลงแบตเตอรี่เพื่อใช้กลางคืน มีห้องควบคุมพลังงานด้วยคอมพิวเตอร์ และออกแบบบ้านให้โปร่ง โล่ง ให้รับแสงกลางวันเข้ามาใช้มากๆ ลดการใช้พลังงาน เราไปถึงที่นี่ใกล้สี่โมงเย็น เกือบตะวันตกดินแล้ว ยังสามารถใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ได้อยู่ ที่นี่เราเจอดอกหญ้าที่ผู้บรรยายบอกว่าเป็นวัชพืช ดอกสีเหลือง โตเท่าฝ่ามือนะ ดอกหญ้าที่นี่
5 มิถุนายน เรียน และ Discous ในกลุ่มเกี่ยวกับการพัฒนาที่ยั่งยืน ที่เกี่ยวเนื่องมาจากการใช้สิ่งแวดล้อม จนค่ำ นั่งสัปหงกไปตามๆ กัน อากาศเย็น น่านอน ในห้องมีเครื่องทำความอุ่น มันปิดเปิดอัตโนมัติ เดี๋ยวก็ร้อน เดี๋ยวก็เย็น เป็นหวัดกันถ้วนหน้าแล้วยังติดกาแฟ กินกันวันละ 2-3 แก้ว ไม่งั้นง่วง อาจเป็นอาหารด้วยเหละ ไม่ชินท้อง เลยทำงานหนักไปหน่อย ผมรู้สึกปวดๆ ท้องบ่อยๆ แต่ไม่มาก แต่ออกจะผายลมบ่อยๆ เวลาเดิน กินนมแน่ๆ เลย เพราะอยู่ที่เมืองไทยเกินแต่โยเกิร์ต ซึ่งมีการช่วยย่อยไปแล้ว แต่เรามานี่ต้องกินนมพาสเจอร์ไรซ์
มองจากห้องเรียน ภายในมหาวิทยาลัยเต็มไปด้วยต้นไม้ร่มเย็นและชุ่มชื้นบรรยากาศการเรียนการสอนในห้องเรียน ที่คร่ำเครงและมีอาจารย์คอยดูแลตลอด