Blue Moutain
ภูเขาสีน้ำเงินกับผาที่ภูกกัดเซาะจากลม เป็นที่นิยมของนักปีนเขามาก มองจากจุดชมวิวบนภูเขา มีอนุสาวรีย์และเล่าเรื่องในตำนานที่นี่ |
ที่ Blue Moutain เรานั่ง Scenic Railway ซึ่งลงจากเขาชันถึง 52 องศา ไปราวๆ 430 เมตร ชมความงดงามของภูเขา Three Sisters เป็นเขาชะง่อนผาที่ถูกลมกัดเซาะ ตำนานบอกกันของสามสาวคือน้องสาวสามคน Meehni, Wimlah และ Gunnedoo อาศัยอยู่ในหุบเขาโซโลในฐานะสมาชิกของชนเผ่าใน Katoomba พวกเขาตกหลุมรักกับชายสามคนจากชนเผ่าใกล้เคียง เผ่า Nepean แต่การแต่งงาน เป็นสิ่งต้องห้ามตามกฎหมายของชนเผ่า ชายหนุ่มทั้งสาม ไม่มีความสุขที่จะยอมรับกฎนี้ ตัดสินใจที่จะใช้กำลังในการแย่งชิงสาวคนรักทั้งสามคน การต่อสู้ของชนเผ่าเกิดขึ้น และสามสาวได้ถูกเปลี่ยนให้เป็นหินโดยผู้อาวุโสของเผ่า เพื่อที่จะปกป้องพวกเธอ แต่ชายหนุ่มทั้งสามเขาถูกฆ่าตายในการต่อสู้ และไม่มีใครทั้งสามคู่รักได้กลับบ้าน ตำนานนี้ถูกเล่าเป็นนิทานก่อนนอนออสเตรเลีย ตำนานเล่ากันว่าสามคนพี่น้อง ยังคงเฝ้าที่นี่คอยให้น้ำแก่ป่า ดูตามรูปปั้นที่มีอยู่หน้าอาคารใกล้ๆ จุดชมวิว
 ผู้พิทักษ์ป่านี้ ให้สมบูรณ์ด้วยน้ำ |
จะหายไปในแนวหินหมด ไม่มีลำธารต่อ |
 ป่าๆ อย่างนี้
ภาพแรกขวามือของภาพเป็นถ้ำ มีที่หยอดเหรียญชมสไลด์มัลติวิชั่นได้จากนอกถ้ำ |
เดินไปราว 40 นาที ถึงบริเวณผาที่เพิ่งพังทลายลงมาเป็นแนวลึกลงไปถึงหุบเหวข้างล่าง
อาจารย์บอกว่า เพิ่งพังไปเมื่อวานนี้เอง เขาปักท่อนเหล็กเป็นแนวเตือนคนผ่านด้วย
ที่นี่เราเจอคนชอบเดินป่าผ่านไปมาก เวิ้งผาได้มาพักแรมคงเงียบดี ได้บรรยากาศ
แต่เที่ยงวัน บ่ายๆ ยังหนาว กลางคืนคงแย่แน่ เรากลับมาถึงภายใน ครึ่งชั่วโมงข้างทางมีการฉาย
Slide ในถ้ำ ให้เรามองจากข้างนอกได้ด้วย หยอด 1$ ก็ดูได้ นั่งรถไฟขึ้นกลับทางเดิม
แล้วแวะไปถ่ายรูปที่หุบผาใกล้ๆ Three Sisters ไตรรงค์ปวดท้อง ท้องเสียเลยวิ่งเข้าห้องน้ำ
ที่นี่ดี หมายถึงในออสเตรเลีย ที่ท่องเที่ยวไหนๆ ก็จะมีศูนย์ข้อมูล (Information)
ซึ่งขายของที่ระลึกด้วย และมีห้องน้ำถาวรซึ่งสะอาดมากๆ พร้อมน้ำและกระดาษเช็ดมือ
เช็ดก้น เรียบร้อยทุกที่ ส่วนบริเวณโถปัสสาวะ เป็นแบบโล่ง ยืนๆ เรียงกัน วัสดุที่ไหนๆ
ก็ทำด้วย Stanless ยาวถึงพื้น กดชำระที่น้ำก็ฉีดเป็นฝอยล้างพร้อมกัน อ้อ!
พอเราเข้าห้องน้ำเสร็จก็รีบขึ้นรถ ผมขึ้นเป็นคนสุดท้ายในนาทีสุดท้ายเพราะรอคิวเข้าห้องน้ำอยู่
อาจารย์เขาถือเรื่องเวลามาก และจะบ่นมากด้วย ถ้ามีคนเลทไปแม้แต่ 1 นาที แต่ผมขึ้นรถนาทีสุดท้าย
ยังไม่หมดเวลา เราก็ขึ้นมานั่งเฉยเลย ทำไม่รู้ไม่ชี้ เพราะยังไม่ผิดนัด อาจารย์ก็หงุดหงิด
ที่ว่าเราไม่ได้ เนื่องจาก ทุกคนมานั่งรถก่อนเวลากันตั้งนาน ขึ้นรถก็บรรยายตลอด
แต่เป็นอันฟังไม่รู้เรื่องเลย เพราะง่วงกันหลับทั้งรถเลย อาจารย์ยังคงถือไมค์บรรยายไปตามหน้าที่
เพราะไม่เคยหันมาดูคนฟังเลย การที่หินพังลงมาคงเป็นเพราะฝนกรด และถนนที่ผ่านก็ขึ้นสนิมที่ฟุตบาท
และสิ่งก่อสร้างคอนกรีตด้วย ท่านอธิบายตลอด ถ้าไม่เหนื่อย เราก็ฟังไป
จดไป ใครง่วงก็บอกเพื่อน จดให้หน่อย ค่อยมาลอก ผลัดกันหลับ อากาศน่านอน
กลับมาผ่านๆ โอลิมปิกกรีน สนามโอลิมปิก
2000 ผ่านไปก็อธิบายไปว่าแถวๆ นั้น เป็นป่า Mangrove (ป่าชายเลน) ที่อนุรักษ์ไว้
เนื่องจากโรงงานรอบๆ มีมลพิษแต่ก็เขียวไปหมด ดูอาคารคร่าวๆ ก็รีบกลับ ถึงหอพักราว
5 โมงเย็น ยังไม่ทันอาหารเย็นที่ดันมอแรงหมดแล้ว จบ Trip
นี้ ด้วยการพักผ่อนที่อพาทเม้นท์ ครับ