เลี้ยงอำลา
วันเสาร์ 29 มิถุนายน
2539 วันนี้ชอบมาก เป็นวันเสาร์-อาทิตย์สุดท้าย เลยเร่ดูของที่ระลึกกันทั้งเมืองเลย แน่นอน เริ่มที่ Paddys Markets แล้วก็เก็บตกอะไรที่ไม่ได้ดูใน
Sydney เดินชมเมืองเป็นงานเป็นการ
|
|
|
|
ก็ไปนั่งรถไฟใต้ดิน นั่งโมโนเรล แล้วก็นั่งรถเมล์กลับมากินเลี้ยง ทางอาจารย์ จัดการเลี้ยงส่งให้เรา เราเลือกอาหารไทย เขาให้เลือกแต่สัปดาห์แรกที่มา เหตุผลเพราะอาหารไทยที่นี่ ต้องจองคิว 2 สัปดาห์ อย่าหวังว่าอยู่ๆ เดินเข้าไปกินได้ เพราะปกติโต๊ะถูกจองไว้ ล่วงหน้า 1-3 สัปดาห์ รสชาติของอาหารไทยจริงๆ วันนี้เรามีความสุขกับการกินมาก
|
|
เนื่องจากหลายคน ติดใจคาสิโน ผมกับกลุ่มหนึ่ง 4 คน เลยไปส่งท้ายกัน คราวนี้ผมไปได้ไม่เสีย คือได้มาก็เสียไป หมดงบเริ่มหมดกำไร ผมก็หยุด อยู่กันดึกเลยไม่มีรถกลับ ดูเหมือนว่ารถหมด ราว 21.30 น. เราก็เพลินกันไป ถึงสี่ทุ่ม แล้วทุกคนก็ไม่ยอมกลับ
ผมเลยเล่นไปเรื่อยๆ น้อยๆ ได้มั่งเสียมั่ง แล้วก็กลับตอนรถเมล์สายแรก
ของวันต่อมา (ขนาดนั้นเชียวแหละ) รู้สึกหงุดหงิดพอสมควร ง่วงมากด้วย แล้วไม่ได้อะไร
บางคนเสียนิดหน่อย เราก็ออกมาหัวเราะกัน นี่แหละนะการพนัน ทำเราเพลินจนลืมวันเวลา
แล้วต่างก็ถามว่า เราทำอะไรกันลงไปเนี่ย ไปกัน 4 คน เลยต้องกลับพร้อมกัน ดีที่ผมไม่เสียมากมาย พอๆ ทุน แต่เสียเวลาจนค่อนรุ่ง ผมคุยกับเพื่อนๆ
ว่า ช่างมัน ได้ประสบการณ์ ดีออกจะได้คุยกับใครต่อใครได้
วันอาทิตย์มาถึงบ้านก็เริ่มสว่าง เรานอนจนประมาณบ่ายๆ นอนสบายดี เพราะหนาวมาก เช้าแล้วยังร้องเปิด
เครื่องทำความอุ่นอยู่ เพื่อนๆ ในอพาทเม้นท์ ไม่รู้ว่าผมกลับมาเมื่อไร
เพราะยังเช้ามาก ที่นี่มีปัญหาเรื่องไรฝ้ายในที่นอน กัดเราเสียหลังแดงไปหมด แรกๆ ก็คิดว่าแพ้อะไรสักอย่าง พอมาคุยกันเลยต้องแก้ปัญหา
โดยเปลี่ยนผ้าปูทุกวัน หมอนด้วย แต่เอาที่นอนตากไม่ได้ เพราะไม่มีแดดเลย แย่หน่อย แต่ก็ดีขึ้น เย็นๆ
นี้ เราไปหาเดินซื้อของที่พี่ๆ
ฝากซื้อ พวกโลชั่นขนแกะ ที่แมคควอร์เซ็นเตอร์ เราเจอคณะอาจารย์ที่มาอีกคนหนึ่งจากไทย ยังอยู่ที่นี่อีก 4 สัปดาห์ พยายามซักถามเรื่องคาสิโนมาก ก็เลยแนะนำไป แต่กำชับมาก อย่าเพลิน เพราะมันมีไว้เล่น
ไม่ใช่หาเงิน นอกจากนั้นก็แล้วแต่เขาแล้ว พอกลับมาก็ยิ้มกัน พี่เขาบอกว่าเสียไปพอได้สนุกๆ
แสดงว่าไม่มีใครได้กำไรเลย
นำเสนอผลงาน
วันจันทร์และอังคาร สรุปงานเตรียม Present งาน (สอบจบ นั่นแหละครับ)
ผมถูกจับฉลากให้เป็นผู้ Present ใจจริงอยากทำมาก
แต่เกรงว่าภาษาอังกฤษเขาจะฟังไม่รู้เรื่อง เพราะไม่มั่นใจภาษาอังกฤษ คงเป็นเพราะรอบๆ คนเก่งทั้งนั้น เอาเป็นว่า ก็ Present ร่างคำ Present เอามาอ่านให้พี่นิวัติฟัง พี่เขาก็กรุณาแก้ให้ ปรับปรุง รวมทั้งช่วงไหน คำไหนต้องเน้นเสียง
อย่างไร คำไหนต้องพูดอย่างไร
|
|
ถึงเวลาก็อ่านไป ตามที่เตรียม เหงื่อแตกพลั่กเลย ชุ่มทั้งตัว ไม่เคยเกร็งอย่างนี้มาก่อน แต่อาจารย์พยักหน้าเข้าใจ และชมว่า Present ได้เข้าใจดีมาก และไม่สงสัยเลย (อ้าวเหรอ... เรายังงงเลย) แต่คนในกลุ่มก็คุยเสริมอีกนิดหน่อย งาน Present ก็ผ่านไปจนได้