USA is Beauty
ตอน เมืองคาวบอย
วันที่ 13 ตุลาคม 2553 หน้า 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

เดินทางต่อกับผมกลางทะเลทรายนะครับ จากสถานีสตอดการ์ด จะเห็นรถไฟ เล่นขนานทางรถยต์อีกพักหนึ่ง (1)  อันที่จริง แถวนี้ไม่นับว่าแล้งมากนัก มีแม่น้ำเฉียดผ่านเป็นช่วงๆ จะเห็นว่ามีความชุ่มชื้นอยู่ กลางทะเลทราย ซึ่งคนอเมริกันชอบร้อนๆ แบบนี้กันเยอะ (2) ดีกว่ามีหิมะ มีกังหันลม เพราะความร้อนจากทะเลทราย ก่อให้เกิดลมอย่างสม่ำเสมอ ทำให้สามารถสร้างโรงไฟฟ้าพลังลมได้ในเชิงพาณิชย์ ผมชอบวิวที่แปลกแบบนี้ (4-5) บ้านเราไม่มี

(1) (2) (3) (4) (5)

ระหว่างนี้ ผ่านเมืองเล็กๆ หลายเมือง (6) และมีทะเลทรายสลับภูเขา (7) แล้งๆ บางช่วงมีแอ่งน้ำ ซึ่งบางปี ไม่มีฝนเลย บางปีก็ท่วม ตอนนี้แห้งแล้ว (8)  ต้นหญ้า ต้นพืชเหล่านี้ เป็นพืชทะเลทรายทนแล้งดี  (9-15) มีถนนสายเดียว ห่างๆ ที่ตัดผ่านเมือง แต่ก็มีฟากละ 2 เลน แต่ละฟากห่างกันกว่าร้อยเมตร เผื่อขยาย คิดการไกลจัง บางที่ไม่มีหญ้าขึ้น เพราะดินเค็มจัด (14) จนหลายที่มีแต่ทราย แต่เราก็ยังเห็นรั้วลวดหนาม ที่มีกรรมสิทธิ์อยู่เป็นระยะ     

 (6) (7) (8) (9) (10) (11) (12) (13) (14) (15)

ตอนนี้ราว 15.15 น. มาถึงที่พักในเมืองเล็กๆ อีกเมือง ผมแอบงีบไปนาน เพราะสองข้างทาง คล้ายๆ กันไม่รู้จะถ่ายอะไรมากนัก ตรงนี้เป็นปั๊มอาร์โค่ (ชื่อไม่คุ้นเหมือนกันใช่ไหม) (16-18) เราพักรถและเข้าห้องน้ำที่นี่ เหมือนปั๊มน้ำมันทั่วไปที่ไม่มีห้องน้ำ เอเอ็มพีเอ็ม เลยต้องมีห้องน้ำบริการแขก 2 ห้อง ไปรอคิวตรงนี้ (19-20) เลยโดนดุเลย มาถ่ายทำไมคนจะเข้าห้องน้ำ เออ ก็นั่นสิ 

(16) (17) (18) (19) (20)

งั้นไปหาของกินดีกว่า มีเครื่องดื่มแอลกอฮอร์เย็นๆ ขาย ประมาณลิตรละ 60 บาท ส่วนชา กาแฟ น้ำส้ม 59 เซ็นต์ ถูกดี (21) คุณกบบอกอยากซื้อไอ้นี่จัง (22) 120 บาทแน่ะ เป็นลูกกวาด ทำจากแมงป่องทะเลทรายแท้อย่างดี ไม่ได้เอาพิษออก หุหุ มันก็ซื้อเป็นของฝากได้นะ ผมได้โค๊กของเม็กโดนัล ก็พอหายง่วงละ คุณอ๋อเรียกไปถ่ายรูป นัยว่าแถวนี้เป็นเมือคาวบอยเก่า ร้านรวงบางแห่งยังคงอยู่ แต่เปลี่ยนเป็นร้านอาหาร เลยได้รูปพวกนี้มาฝาก (23-26) สีสันจัดจ้านจับใจดี ยิ่งคุณอ๋อนะ ใส่เสื้อสีเหลืองด้วย (รูปคุณอ๋อหน้าร้านไม่ได้โชว์) ก่อนเดินทางเราถ่ายป้ายรถก่อน (26-28) อ้าวไม่ใช่ ถ่ายเพื่อนๆ กับรถตู้ของเรา

(21) (22) (23) (24) (25)

(26) (27) (28)

เขตที่เราผ่านเริ่มชุ่มชื้นขึ้น เรารีบขึ้นรถเดินทางเพราะจะได้เข้าโรงแรมตั้งแต่ยังมีแสงให้ถ่ายรูป ไกด์บอกโรงแรมสวยมาก อยู่ริมแม่น้ำโคโรราโด้ ส่วนใหญ่แถวนี้เลยมีแต่ภูเขา (29) พอลงที่ราบก็เริ่มเห็นเมือง(30-31) และไม่นานก็เริ่มเห็นแม่น้ำในตำนาน แม่น้ำที่กัดเซาะแกรนด์แคนย่อนลึกลงไปหลายร้อยเมตร(32-34) น้ำนี้ ทำให้เกิดเมืองขึ้นรอบๆ แม่น้ำ แต่ที่นี่ ไม่ได้ใช้ไฟฟ้าพลังน้ำ มีโรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ (35) ผลิตไฟฟ้าป้อนเมืองแถบนี้ จริงเหรอ เราสงสัยกันทั้งรถ เมื่อเห็นโรงงานนี้ มันน่าจะเป็นโรงงานอื่นหรือเปล่า ไม่เหมือนที่เราเคยเห็น ไกด์ยืนยันว่านี่เป็นโรงงานขนาดเล็ก และมีกระจายทั่วไปหลายเมือง ชาวบ้านรู้จักกันหมด และจะเป็นรูปแบบนี้เป็นส่วนใหญ่ เอาล่ะเข้าเมืองแล้ว (36) เรากำลังจะเข้าพักโรงแรมสวยๆ อย่างที่ไกด์บอก ติดตามมาเลยครับ 

(29) (30) (31) (32) (33) (34) (35) (36)

ไตรรงค์.เน็ต || USA is Beauty

    ทางลัด เลือกคลิกหน้า ได้ตรงนี้ครับ