USA is Beauty
ตอน แกรนด์แคนย่อน 1 2 3 4
วันที่ 13 ตุลาคม 2553 หน้า 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10) (11)

จุดที่เราแวะต่อมาเรียกว่า มาเตอร์พ้อยท์ แอมฟิเธียรเตอร์ (1) หรือจุดมารดาอัฒจันทร์โรงมหรสพ เป็นจุดที่มีส่วนเว้าโค้งเข้ามา ของแคนย่อน หุบเหว คล้ายอ่าว มีเจ้าหน้าที่บรรยายใช้เวลา 30 นาที ช่วง 12.30 น. หรือช่วงพักเที่ยงกินไปด้วยฟังไปด้วย แต่เวลาเรามาถึงคือ 13 น. กว่าแล้ว ไม่ทันฟังการบรรยาย แต่ก็ดีที่ค่อนข้างโล่งแล้ว มีโอกาสหาที่ถ่ายรูปได้โดยมีคนไม่มากนัก แถบมาเตอร์พอยท์ นี้เป็นจุดที่คนส่วนใหญ่ มายืนชะโงกดู มักเป็นผู้สูงอายุและเด็ก เพื่อป้องกันอันตราย จึงมืรั้วเหล็กแข็งแรงไว้ พี่จิ๋มเป็นคน ร้องขอให้ถ่ายรูปก่อน (3) ผมว่า ถ่ายแบบสุภาพเกินไป ไม่เหมือนว่าเราจะตื่นเต้น เอาอย่างนี้ดีมั้ย (4) จริงเหรอน้อง พี่ไม่เคยเวอร์มาก่อน คุณอ๋อบอกว่า ไม่ใช่อย่างนั้น ต้องอย่างนี้ (5) โอ๊ว! เวอร์กว่าผมอีก เอาก็ได้ๆ แชะ! (6) แน้... จากนั้นเราก็ถ่ายกันอีกเยอะ จุดนี้เช่นรูปนี้ (7-11)

(12) (13) (14) (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21) (22)

มันเป็นการยากที่ผมจะถ่ายทอดความรู้สึก ถึงความยิ่งใหญ่ ครั้งแรกที่เรามาถึง ทุกคนตื่นตลึงถึงความยิ่งใหญ่อลังการของธรรมชาติ ภาพยิ่งใหญ่นี้ นี่อดีตเป็นท้องทะเล ที่ถูกยกตัวขึ้น เป็นที่ราบสูง นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า ทิวทัศน์น่าพิศวงนี้เกิดมาตั้งแต่ยุคน้ำแข็ง ของน้ำแข็ง น้ำที่กัดกร่อน ที่กัดกร่อน จนลึกหลายร้อยเมตร มาหลายหมื่นปี กลายเป็นต้นน้ำโคโรลาโด้ เรามองเห็น ชั้นต่างๆ ของหิน (12) แสดงถึงการเปลี่ยนแปลงมานับล้านปี สึกกร่อน (13) ด้วยน้ำ ด้วยลม ด้วยทราย กลายเป็นภาพที่น่าทึ่ง (14-15) นี่เป็นภาพพี่ยุทธ(16)  ที่ไม่ยอมหากล้องมาด้วย แต่เป็นคนมองเห็นมุมถ่ายรูปดีๆ ก่อน และตะโกนมาว่า ถ่ายให้ด้วย ถ่ายทางนี้ก่อน เราถ่ายรูปคนมาด้วยกันก่อนแล้วกัน ผลัดกันถ่าย เพื่อให้ทราบว่า ผมมาถึงแล้วนะ(17-22)

(23) (24) (25) (26) (27) (28)

ผมใช้เลนส์มุมกว้าง 24 มม.แล้วนะ จับภาพมุมมองภาพกว้างตามแนวนอน ได้ถึงประมาณ 84 องศา ในขณะที่เลนส์กล้องถ่ายรูปทั่วไปที่ใช้เลนส์ 50 มม. จะให้มุมมอง (แนวนอน) ราว 47 องศา (เกือบ 2 เท่า) (อ้างอิงขนาดมุมมองภาพจาก http://en.wikipedia.org/wiki/Wide-angle_lens )แต่ก็ได้เท่านี้ ไม่สามารถกวาดได้หมดกว้าง กว่า 200 องศา ความยิ่งใหญ่ของมันคงต้องมาดูด้วยตา นี่เองไก้ด์บอก ไม่ต้องมีคำบรรยาย มันยิ่งใหญ่อยู่แล้ว ดูเองดีกั่ว

(29) (30) (31) (32) (33) (34) (35) (36) (37)

เราเดินทางต่อไป เลียบผาหินและดินที่สูงชัน และไปตรงขอบๆ ห่างจากมาเตอร์พอยท์ เป็นทางลาดลางสำหรับเดินง่ายๆ อย่างนี้ (29) เป็นทางที่ชันไม่มาก ห่างบ้างติดขอบบ้าง เราแวะถ่ายรูปได้อีกคนละเยอะๆ

  (38) (39) (40)

หากมองดูอีกฝั่ง อาจพบต้นนี้ ใบไม้เปลี่ยนสี (38) ฝรั่งเรียกว่า ไวด์ฟิก ประมาณมะเดื่อป่า มีผลเขียว สุกก็จะเหลืองหรือแดงแล้วแต่พันธ์ นกชอบกิน มีต้นสนรอบๆ (39) คงเป็นเพราะเป็นที่สูงด้วยและนี่ เป็นต้นแม่น้ำโคโรลาโด้ครับ(40) 

ไตรรงค์.เน็ต || USA is Beauty

    ทางลัด เลือกคลิกหน้า ได้ตรงนี้ครับ