USA is Beauty
ตอน แกรนด์แคนย่อน 1 2 3 4
วันที่ 14 ตุลาคม 2553 หน้า 1 2 3 4 5 6 7 8

(1) (2) (3) (4) (5) (6) (7) (8) (9) (10)

ต้นสนกิ่งแห้งให้บรรยากาศของความแห้งแล้งของหุบผานี่ดี คุณอ๋อบอกชอบมาก มันคลาสสิกดี เข้ากับบรรยากาศดี (1) ผมก็ว่างั้น (2) แต่ผมทำขรึมอย่างเขาไม่เป็น อิอิ ขออภัยไม่ค่อยได้บรรยากาศ คุณกบ เริ่มร้อน ไปรอใต้ต้นไม้(3) บอกให้รีบกลับ เพราะถึงเวลาขึ้นรถแล้ว ราก็ยังหาวิวถ่ายกันอีก (4-10) ขากลับแล้วนะครับ ทำไมมองไม่เห็นวิวตรงนี้ ขอยืมหมวกมาใส่มั่ง (6) ตลกพิลึก คุณยุทธ อยากถ่ายอีกสักรูปริมๆ เหว (8) ตรงโน้นสวยมา (9) แต่หมดเวลาแล้วคับ

(11) (12) (13) (14) (15) (16) (17) (18) (19) (20) (21) (22)

ต้นสนอีกต้นที่ออกลูกเต็มต้น (11-12) ถ้าเรามองฟากซ้ายขากลับ เป็นป่าละเมาะโปร่งๆ ต้นไม้ห่าง มองขวามือ เป็นเหวอย่างนี้ (13-17) มีต้นสนหลายพันธุ์ เช่น สนพัด (12) สนใบเดี่ยว (18) แต่ละก้านเล็กมีใบเดียว สนสองใบ(19) ใบจะยาวขึ้น แต่ละก้านเล็กออกใบเป็นคู่ มีต้นฟิกป่า พืชพวกมะเดื่อ (18-20) ขึ้นประปราย

(23) (24) (25) (26) (27) (28) (29)

ถังขยะที่นี่ดูขึงขังดี เพราะลมแรง เลยต้องมิดชิดหนาแน่น ทำให้ดูไม่เป็นธรรมชาตินัก แต่ก็ไม่ถูกคุ้ยเขี่ยดี เรากลับมาอีกทางหนึ่ง ซึ่งอ้อมเล็กน้อยจากขามาได้วิวอีกนิดหนึ่งจากจุดที่ล้อมรั้วเหล็ก (24-28) กลับละนะ ตรงจุดเริ่มของจุดชมวิว (จุดเริ่มรั้ว) มีลานสุริยะ ลานโล่งสำหรับนัดพบกัน (28-29) คนมักรอกันกลับที่นี่ นับเป็นพิกัดทางเส้นรุ้งแวงที่สำคัญของที่นี่ด้วย นักท่องเที่ยวฝรั่งบอก แต่เขาก็จำไม่ได้ว่าจุดนั้นสำคัญอย่างไร

(30) (31) (32) (33) (34)

ตรงนี้เป็นหน้าห้องน้ำ ที่พืชกึ่งทะเลทรายขึ้นประปราย ผมไม่ทราบว่าชื่ออะไร แต่ดูมันใหญ่โตสูงเท่าคนเลย มีหลายต้นหลายพันธุ์ คงเพราะน้ำดีปุ๋ยดีใกล้ห้องน้ำทำให้ชุ่มชื้นจนดอกบานสะพรั่งอายุยืนยาว และสวยดี เนื่องจากที่นี่ลมมักแรงเสมอ พืชจึงปรับตัวให้มีขนนุ่ม ฟู เมื่อแห้งแล้วจะนำเมล็ดแห้งโดยสารไปได้ไกลจากจุดกำเนิด ด้วยลมพัดพากระจายถิ่นที่อยู่

(35) (36) (37) (38) (39) (40) (41)

อันที่จริง ศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวเราควรมาแวะก่อน แต่เราต้องการดูมากกว่าศึกษา เลยคิดว่าถ้ามีเวลาค่อยแวะ ช่วงรอเพื่อนๆ ก็เข้าไปเก็บข้อมูล คุณกบไปเก็บข้อมูลโบรชัวร์ บัตรลงทะเบียน อะไรมาเยอะ ดูเหมือนน้องทราย ก็เพลินจนลืมกล้องวางทิ้งไว้ที่นี่ ฝรั่งหยิบมาดูและพยายามเปิดดูว่าเป็นของใคร และช่วยกันตามหาจนเจอ เราขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่ทำให้ที่นี่น่าเที่ยวขึ้นอีกเยอะ ผมถ่ายรูปกับคุณอ๋อ ผลัดกัน (35-36) และขอข้างในอีกรูปกับแผนที่ใหญ่ของรัฐ(37-38) รวมทั้งธงชาติที่นี่ (39-40) และป้ายขาออก (41) เก็บหมด

(42) (43) (44) (45) (46) (47) (48) (49)

เราออกมากันแล้ว มีป้ายอยู่ตรงขาออก แปลกนะ ไม่มีขาเข้าเหมือนบ้านเรา เลยทางออกมาหลายร้อยเมตร เป็นจุดแวะถ่ายรูป มีโครงเหล็กที่ใช้วางกล้องให้ตรงจุดที่เหมาะสมข้างหน้าด้วย สำหรับคนที่ต้องการให้กล้องถ่ายเองอัตโนมัติ กรณีไม่มีใครถ่ายให้ ตอนไปมีฝรั่งกลุ่มละ 7-8 คน พยายามถ่ายรูปโดยใช้โครงเหล็กวางกล้อง และวิ่งเข้าไปในกล้อง แต่ไม่ทัน เพราะกล้องเขาตั้งแค่ 5 วินาที ผมเลยอาสาถ่ายให้หลายรูป เขาซาบซึ้งมาก เพราะได้ภาพสวยงามดีกว่าตั้งกล้องถ่าย แล้วก็ทยอยขึ้นรถกลับ เราก็ได้โอกาสถ่ายบ้าง (43-48) ฝรั่งผู้ชายที่ผมถ่ายรูปหมู่ให้ กลับลงมาจากรถ และขออาสาถ่ายรูปให้พวกเราด้วย เลยได้รูปนี้มา (49) สวยมาก เพราะมีเวลาจัดภาพ โพสท่าที่เหมาะกว่า ขอบคุณครับ

อย่าลืมติดตามต่อนะ เราจะไปต่อกันที่ ลาส เวกัส เมืองที่คนทั้งโลกใฝ่ฝันจะมาเยือน

ไตรรงค์.เน็ต || USA is Beauty

    ทางลัด เลือกคลิกหน้า ได้ตรงนี้ครับ