ออกมาข้างนอกระหว่างรอรถ มีการแสดงที่ประตูด้วยเลยได้รูปนี้มาฝาก (รูป 1-3) ลองไปค้นดูตามหนังสือท่องเที่ยวของเกาหลี บอกว่าเป็นการแสดงพิธีแลกเปลี่ยนองครักษ์ หรือเวรยาม แต่ละเวรยามจะมีการใส่ชุดคนละสีกันเพื่อไม่ให้สับสน ไม่ทรายว่าผิดถูกอย่างไร แต่เป็นการแสดงที่ดึงดูดผู้คน นักท่องเที่ยวได้ดี รอบๆ จะหยุดกิจกรรม และหยุดดูกันเป็นกลุ่มใหญ่เลย
(1)
(2)
(3)
เราหาที่ทานอาหารกลางวันราวบ่ายสาม เพราะต้องชมวัง 13.30 น. กลัวไม่ทัน ชม ชั่วโมงครึ่ง เป็นร้านอาหารเกาหลี ตกแต่งโบราณ (รูปที่ 4) ร้านอาหารเกาหลีโบราณจะเป็นทำนองนี้ นั่งรถหานานพอสมควร ลักษณะอาหารเกาหลีที่เราเลือก คล้ายกันกับอาหารเกหาหลีทั่วไป (รูปที่ 5-6) คือเป็นจาหลักมีข้าว มีพวกอาหารผัดเผ็ดๆ เพื่อเพิ่มความอบอุ่น มีผักสด ผักดองประเภทต่างๆ และกิมจิ ใส่จานรอบๆเต็มไปหมด ราคาประมาณชุดละ 5-6 พันวอน (180-200 บาท) ซึ่งนับว่าราคาไม่แง อร่อยดี เป็นร้านที่จางซัน ค้นได้จากอินเทอร์เน็ต และวางแผนมาทาน และไม่ยอมเปลี่ยนร้าน
(4)
(5)
(6)
ก่อนสี่โมง แดดเก็เหลือง ตะวันใกล้ตกแล้ว (รูปที่ 7) ค่ำเร็วจังนิ เลยมาเดินดูถนนคนเดิน หาของที่ระลึกบนถนนสายแฟชั่นใกล้มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ไม่ห่างจากที่ทานอาหารนัก ที่นี่ไม่ชุกชุม และคนที่เดินชอปปิ้งส่วนมากดูดีมีตังค์ (รูปที่ 8-9) ร้านรวงเป็นระเบียบเรียบร้อย สะอาดสะอ้าน และสินค้าราคาสูงแต่คุณภาพดีกว่า ร้านก็ตกแต่งสวยดี และที่นี่เราก็ยังพบพิธีแลกเปลี่ยนองครักษ์ด้วย(รูปที่ 10-11) เล็งไปเล็งมา ปรากฏว่าเป็นชุดเดียวกับที่แสดงหน้าวัง เพียงแต่ตอนนี้มีนักโทษเพิ่มขึ้นมา คือแสดงคนละเรื่องคนละชุด ผู้แสดงนำ ต่อขาให้สูงขึ้นด้วย
(7)
(8)
(9)
(10)
(11)
กลับมาที่คิวรถทัวร์ต่อ มีตั๋วลดราคาในตั๋วทัวร์ด้วย จาก 5,000 วอน เหลือ 4,000 วอน เลยไปดูโซลทาวเวอร์กันอีกทีในมุมมองกลางคืน สวยครับ (รูปที่ 12-23) มีรูปเปรียบเทียบกับเมื่อวานด้วย เช่นรูป 13-14 กลางคืน และกลางวันหมอกกึ่งฝน และรูปที่ 15-16 ได้บรรยากาศคนละอย่าง ตั้งใจถ่ายมาเทียบบรรยากาศกัน คืนนี้ ท้องฟ้าเปิดโล่ง มองเห็นแสงสีทั่วเมือง โชคดีที่กล้องดิจิตอลสามารถจับภาพกลางคืนได้ใกล้เคียงกับที่ตามองเห็น แต่เนื่องจากกลางคืน แสงน้อย บางรูปก็ไหวบ้าง ไม่มีระบบป้องกันการสั่น คิดดังนี้แล้ว ก็ระดมถ่ายไปเกือบ 40 รูป เมาให้ดูแค่นี้ละกัน
(12)
(13)
(14)
(15)
(16)
(17)
(18)
(18)
(19)
(20)
(21)
(22)
(23)
กลับมาลงที่ดองเดียมบฺ มาร์เก็ต (เขียนว่าดองเดียมูน อ่านว่าดอง-เดียม-บึ.) แต่ไม่ได้แวะซื้ออะไร เพราะสิ้นสุดเส้นทางทัวร์ที่นั่น นั่งสายรถเมย์ 144 กลับโรงแรม เพราะเหนื่อย ถึงโรงแรมก็ไปทานอาหารที่ภัตตาคารจีน ปรากฏว่าหมดแล้ว เลยต้องไปทานอาหารอิตาลี่ พวกเบอร์เกอร์เนื้อแกะแทนที่ภัตตาคารฝรั่ง ชั้น 1 ก็อร่อยดี แต่รสชาติสู้ที่ออสเตรเลียไม่ได้ เหนื่อย ขอนอนก่อน พรุ่งนี้มีเลคเชอร์ครับ
